« از چشم افتادن » بنظرم آخرین مرحلهاست .
این آخرین مرحله با دلخور بودن یا ناراحتی فرق داره ،
این مرحلهی ناامید شدن از طرف مقابله ، مرحلهی رها کردن .
رها کردن آدم روبرو بدون لحظهای ناراحتی و پشیمانی .
ویژگی خوب یا بدم اینه
رفتارم با آدمهایی که از چشمم میوفتن هرگز تغییر نمیکنه .
فقط دیگه نمیبینمشون،
زنگ میزنن،
پیغام میدن،
حتی جلوم میشینن و باهم چای میخوریم
اما من نمیبینمشون.
اونا هرگز متوجه چیزی نمیشن
و دقیقا خوبیش برای من
و بدیش برای اونا همینه که متوجه هیچچیز نمیشن .