شعرناب رضوی

شعرناب رضوی

اشکی بودمراکه بدنیانمی دهم

این گوهریست که به دریانمی دهم

گرلحظه وصال حبیبم شودنصیب

این لحظه را به عمرگوارانمی دهم

عمری بودکه گوشه نشین محبتم

این گوشه را به وسعت دنیا نمیدهم

درسینه ام جمال علی نقش بسته است

این سینه رابه سینه سینا نمی دهم

تازنده ام زدرگه اوپا نمی کشم

دامان اوزدست تمنانمی کنم

سرمایه محبت زهراست دین من

من دین خویش رابه دو دنیانمی دهم

گرمهروماه رابه دودستم نهدقضا

یک ذره ازمحبت زهرانمی دهم

امروزبزم ماتم زهرابهشت ماست

این نقدرابه نسیه فردانمی دهم

درسایه رضایم وهمسایه رضا

این سایه به سایه طوبی نمی دهم

استادسیدرضاموید