یلدا در فرهنگ ایرانیان
ا.سرودی
شب چله از راه رسید، خدا را شکر که امسال هم مردم دیار زیتون، همپای سایر ایرانیان در کنار هم این شب فرح بخش را به اولین صبح زمستانی شان گره می زنند.
یلدا در شب زایش نور و روشنائی "بهانه با هم بودن است" ایرانیان در چنین شبی دور هم جمع می شدند، میوه ها به همراه خشکبار و تنقلات می خوردند و تا سپیده دم هیزم بر می افروختند تا به آنها بشارت روشنائی دهد، زیرا به گمان آنها در این شب تاریکی و سیاهی در اوج خود است،
"شب یلدا" یا همان "شب چله" یکی از کهن ترین جشن های ایرانی ست که از زمان داریوش اول وارد تقویم ایرانیان شد، یلدا در فرهنگ سریانی به معنی "زایش" است، کشاورزی بنیاد زندگی ایرانیان باستان بود، از همین رو آنها بر اثر تجربه و گذشت زمان توانستند کارها و فعالیتهای خود را با گردش خورشید، تغییر فصل، بلندی و کوتاهی شب و روز و جهت حرکت ستارگان تنظیم کنند، آنها پی بردند که کوتاه ترین روز پاییز، شب اول زمستان است و بلافاصله در فردای آن، روزها بلندتر و شبها کوتاه تر می شوند، از همین رو آن را، شب زایش خورشید (مهر) نامیدند و برای آن جشن گرفتند.
جشن یلدا هنوز هم در ایران، با گرد هم آمدن و شب نشینی اعضای خانواده و اقوام درکنار یکدیگر برگزار می شود، شعر خوانی و از جمله گرفتن فال حافظ و داستان سرائی ریشه ای قدیمی در فرهنگ شب چله دارد، هندوانه، انار و آجیل از جمله میوه ها و تنقلاتی هستند که جنبه نمادین داشته و نشانه برکت روزی، تندرستی، فراوانی و شادکامی اند، این میوه ها اغلب دانه های زیادی دارند که انسان با توسل به برکت خیزی و پر دانه بودن آنها خودشان را نیز مانند آنها برکت آور می کنند و نیروی باروری را در خویش افزایش می دهند و همچنین انار و هندوانه با رنگ سرخشان نمایندگانی از خورشید در شب به شمار می روند. یکی از رسوم نیک این شب در ایران و از جمله شهرستان رودبار بردن هدایا و میوه های تزئیین شده از طرف خانواده داماد برای نو عروسان است.
این روزها اوضاع اقتصادی نگران کننده است، متاسفانه چند سالی ست تجمل گرائی و چشم و هم چشمی خصوصا در فضای مجازی بر یلدای ایرانی سایه انداخته، مراقب باشیم با نمایش سفره های رنگارنگ خود در فضای مجازی غصه نیازمندان را بیشتر نکنیم، همینطور فراموش نکنیم که یلدا را بدون میوه های گران قیمت آنچنانی و لوکس هم میشود سپری کرد،
برای مردم خوب شهرستان رودبار، مهری بی پایان آرزو می کنم.
مسئولین مدرسه حق دخالت در زندگی شخصی دانشآموزان را ندارند و نمیتوانند مانع ازدواج آنها شوند !
کبری خزعلی، رئیس شورای زنان و خانواده شورای عالی انقلاب فرهنگی :
اگر دختری در دوران تحصیل به بلوغ و رشد فکری رسیده باشد و شرایط ازدواج را داشته باشد لزومی ندارد که مانع ازدواج او شوند.
مدیر و مسئولین مدرسه حق دخالت در زندگی شخصی دانش آموزان را ندارند و باید با این رفتار برخورد شود.
لایحه بودجه ۱۴۰۱؛ بودجه آموزش و پرورش و رتبه بندی معلمان
بخش اول :
چرا لایحه بودجه ۱۴۰۱ شفاف نیست؟
شهرام جمالی
معلم و کنشگر صنفی/رسانه ای
انتشار لایحه بودجه ۱۴۰۱ در ۲۱ آذرماه و واکنشها و ابراز نظرهای گسترده به این لایحه که همچنان نیز ادامه دارد، بار دیگر نشان داد که کنشگری شهروندان و مطالبه گری سهمشان در حکمرانی تا چه اندازه افزایش و انتظاراتشان عمق یافته است.
لایحه بودجه را آیینه تمام نمای نگاه کلان کشور می دانند اما این آیینه امسال بقدری کدر شده و زنگار بسته که به سختی می تواند رویکردهای بودجه ریزی و بودجه ریزان را بازتاب دهد. شاهد این مدعا نقدهای بسیاری از کارشناسان و تحلیل گران بودجه به کلیات لایحه بودجه و برخی ابهامات در ترکیب منابع و مصارف بودجه و البته واکنش های چندین باره سازمان برنامه به این انتقادات است که به دفعات در رسانه ها منتشر شده است.
هرچند این نقدها و واکنش ها تقریباً هر سال و در زمان ارائه لایحه بودجه در رسانه ها مطرح شده است؛ اما بی گمان آنچه سبب بازتاب گسترده تر این انتقادات در مورد لایحه بودجه ۱۴۰۱ شده، ابهامات بسیار و عدم شفافیت این لایحه در مقایسه با لوایح بودجه سالیان قبل است و این در حالی است که سازمان برنامه مدعی است که لایحه بودجه ۱۴۰۱ شفاف ترین لایحه در تاریخ بودجه نویسی کشور است! به طوری که تمام منابع و مصارف آن را به طور دقیق و شفاف مشخص نموده و حتی یک نکته مبهم نیز در آن دیده نمی شود!
سازمان برنامه، تغییرات گسترده ایجاد شده در ساختار لایحه بودجه سال آینده را به "اصلاحات ساختاری" تعبیر کرده و مدعی شده که دولت در حذف و کاهش ردیف های موازی و هزینه های زاید لایحه بودجه، جسارت به خرج داده به طوری که "گروهی که منافعشان به خطر افتاده صدای وا مصیبتا سر می دهند، چون جلوی رانت و زیاده خواهی آنها گرفته شده است." !
گویی دولت جدید، فاقد درک واقع بینانه از تغییر رویه و افزایش قدرت کنشگری شهروندان - خصوصاً در یک دهه اخیر که عمدتاً به واسطه گسترش شبکه های اجتماعی شکل گرفته - است و خبر ندارد که شهروندِ خواستار شفافیت، از هر روزنه ای برای انداختن نور بر روی عملکرد نهادهای حکومتی بهره می جوید.
حال باید دید، آنچه سازمان برنامه، اصلاحات ساختاری لایحه بودجه ۱۴۰۱ خوانده است، شامل چه مواردی است و این لایحه چه تفاوتهایی با لوایح بودجه در سالهای گذشته دارد؟
یکی از این تفاوتها، «کاهش پیوستهای لایحه بودجه» است؛ به طوری که پیوست چهارم لایحه که معمولاً در دو جلد تحت عنوان عملکرد و برنامهها منتشر میشد در لایحه پیشنهادی دولت حذف شده است. در این لایحه همچنین اثری از پیوست «گزارش بودجه استانها» هم که در دو لایحه بودجه ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ منتشر شده بودند در دست نیست. علاوه بر این، ساختار «ماده واحده» نیز تغییرات زیادی داشته است؛ اما شاید مهمترین این تغییرات را بتوان در «تغییر شکل جدول شماره ۷» یا خلاصه بودجه دستگاههای اجرایی مشاهده کرد. دست کم در قوانین بودجه کشور بعد از سال ۱۳۹۱ تا ۱۴۰۰ در جدول شماره ۷، هزینههای دستگاههای اجرایی به اضافه بودجه مصوب سال قبل و عملکرد بودجه دو سال قبل نشان داده میشد، اما در لایحه بودجه ۱۴۰۱ در جدول شماره ۷ دو جدول مجزا، یکی شامل جزئیات درآمدی دستگاهها و دیگری شامل هزینهها و جزئیات برنامههایی که بر اساس آنها اعتبارات تعریف شده آمده است و همین امر موجب سردرگمی برخی تحلیلگران بودجه شده است. مثلاً در مورد بودجه آموزش و پرورش برخی فعالان رسانه ای این بودجه را حدود ۱۳۱ هزار میلیارد تومان می دانند در حالی که برخی دیگر حدود ۱۵۸ هزار میلیارد تومان ذکر کرده اند و البته امروز هم دیدم که روزنامه جوان بودجه سال آینده آموزش و پرورش را ۱۷۵ هزار میلیارد تومان ذکر کرده است!
از آنجا که جدول شماره ۷، به دلیل امکان مقایسه ارزش اعتبارات دستگاههای مختلف، بیش از سایر اطلاعات بودجه در معرض توجه افکار عمومی، رسانهها و شبکههای اجتماعی قرار میگیرد، شاید مهمترین انتقاد به دولت و سازمان برنامه در تنظیم لایحه بودجه را باید از همین منظر وارد دانست.
سازمان برنامه و بودجه در حال مدعی شفافیت بودجه است که حتی نامی از برخی نهادهای حکومتی هم در لایحه بودجه ۱۴۰۱ برده نشده! چه برسد به بودجه و نحوه تامین منابع آنها !
وقتی شفافیت نباشد، وقتی مشخص نباشد روزانه چقدر پول از کجا وارد نهادهای عمومی میشود و به کجا می رود، منافع تحلیل بودجه هم محدود می شود. تمام داستانهای پشت طرح هایی مثل رتبه بندی معلمان و متناسبسازی حقوق بازنشستگان از جنس همین عدم شفافیتهاییست که منافع تحلیل بودجه آنها را محدود میکند.
ادامه دارد ...
چرا عراق غرامت ایران را نمیپردازد؟
۳۰ سال از پایان جنگ ایران و عراق گذشته اما عراق هنوز غرامت جنگی ایران را پرداخت نکرده غرامتی بین ۹۰ میلیارد دلار تا یک تریلیون دلار!
عراق در حالی غرامت جنگ ایران را نداده که کویت به خاطر یک ماه جنگ با عراق ۵۳ میلیارد دلار غرامت از این کشور گرفته است.
بررسیهای رسمی سازمان ملل متحد در زمان جنگ ایران و عراق (دهه ۱۳۶۰ خورشیدی)، وارد آمدن حدود ۹۰ میلیارد دلار خسارت به ایران را تایید میکند. اما ایران میگوید میزان خسارتهای واردآمده به کشور، بسیار بیش از اینها بوده و به نرخ امروز، بیش از یک تریلیون دلار برآورد میشود.
عجیب آنکه خسارتهای وارد آمده در جریان «جنگ خلیجفارس» در سال ۱۳۶۹ خورشیدی (حمله صدام حسین به «کویت» و لشگرکشی «آمریکا» و متحدانش در پاسخ به صدام) حدود ۵۳ میلیارد دلار برآورد شده، در حالی که این جنگ کمی بیش از یک ماه به طول انجامید و خسارتها، به هیچوجه در ابعاد حمله عراق به ایران نبود.
غرامت ۱۵۰۰ تریلیون تومانی عراق به کویت
با احتساب دلار ۳۰ هزار تومانی، عراق ۵۳ میلیارد دلار یعنی رقمی معادل حدود ۱۵۰۰ تریلیون تومان به کویت پرداخت کرده (۱۵۰۰ هزار میلیارد تومان).
برای تقریب به ذهن، بد نیست بدانیم که طرح ساخت ۴ میلیون واحد مسکونی در ایران (یا طرح موسوم به «قانون جهش مسکن»)، تا پایان سال ۱۴۰۴ خورشیدی، حدود ۶۰ میلیارد دلار هزینه در بر خواهد داشت.
محمود صادقی، نماینده پیشین مجلس، در سال ۱۳۹۷ و زمانی که زمزمه همراهی عراق با برخی تحریمهای آمریکا علیه اقتصاد ایران به گوش میرسید، در صفحه توئیتر خود نوشته بود:
دولت عراق مطابق ماده ۶ قطعنامه ۵۹۸، ۱۱۰۰ میلیارد دلار بابت غرامت خسارات مستقیم جنگ تحمیلی به ایران بدهکار است. دولت ایران با لحاظ تنگناهای مردم عراق در مطالبه این غرامت تعلل کره اکنون نخستوزیر عراق بهجای جبران، با تحریمهای ظالمانه علیه مردم ایران همراهی میکند!
اما حالا که اینطور است و این رقم تا این اندازه قابلتوجه است، چرا عراقیها غرامت جنگی خود به ایران را نمیدهند، اما با کویتِ ثروتمند تسویه حساب کردهاند؟ آیا جواب این سوال ضعف دیپلماسی ایران است ؟
«غرامت جنگی» چگونه محاسبه میشود؟
نکته نخست این است که در محاسبات مربوط به غرامت جنگی، خسارتهایِ مستقیمِ ناشی از نبرد نظامی معمولا به حساب آورده نمیشوند.
بر این اساس، اینکه مثلا عراق در یک عملیات پدافندی یا پدافندی، در یک روز هزار تُن بمب بر سرِ ایران ریخته باشد و بر اثر این اتفاق عده زیادی کشته و مجروح شده باشند، معمولا جایی در محاسبات مربوط به دریافت غرامت جنگی ندارد.
در مقابل، تخریب تعمدی سرزمینی که به آن تجاوز شده، مستوجب دریافت غرامت خواهد بود.
بررسیها نشان می دهند که نمایندگان سازمان ملل متحد، در بازدید از اراضی آزادشده از اشغالِ بعثیها در «خرمشهر» یا «آبادان»، با تخریب تعمدیِ زیرساختهای شهری، سوزاندن نخلستانها و مواردی از این دست مواجه شدهاند و اینها همان مواردی هستند که در محاسبه میزان غرامتی که ایران باید از عراق دریافت کند، دخیل بودهاند.
با این همه، واقعیت بسیار فراتر از اینها است: عراق نه فقط به تخریب سیستماتیک زیرساختهای ایران اقدام کرده بود، که با حملات موشکی و شیمیایی به شهرها، تقریبا تمام کنوانسیونهای بینالمللی در زمینه مقابله با جنایت علیه بشریت را هم نقض کرده بود.
به این ترتیب، به نظر میرسد ایران حالا باید پس از گذشت بیش از ۳ دهه از پایان جنگ، برنامهای مدون و اجرایی برای زندهکردن غرامت ۱٫۱ تریلیون دلاری خود از «عراق»، روی میز بگذارد.
به ویژه که حالا، عراقیها میخواهند بابت «حقآبه» رودهای مرزی خود با ایران، یک پرونده شکایت بینالمللی را به مرحله اجرا بگذارند.
محمد مهدی حاتمی
دفتر مرجع عالیقدر دینی حضرت آیت الله العظمی علی سیستانی در خصوص #ازدواج_خردسالان در جامعه عراق اظهار داشت: این امر نیز محکوم است و نیاز است که مراجع ذیربط کسانی را که در لباس روحانیت ظاهر می شوند و به این امر عمل کنند، پیگیری کنند. اعمال و ترویج اعمالی که عواقب بسیار بدی برای جامعه و جایگاه دین در دل مردم دارد.
مکتب المرجع الدینی الاعلى آیة الله العظمى السید علی السیستانی تعلیقا على #زواج_القاصرات فی المجتمع العراقی: هذا مدان أیضاً، و ضرورة أن تلاحق السلطات المعنیة من یظهر فی زیّ رجال الدین ویمارس هذه الافعال ویروّج لممارسات لها تبعات بالغة السوء على المجتمع وموقع الدین فی نفوس الناس.