معاهده زُهاب معاهدهای بین شاه صفی صفوی و سلطان مراد عثمانی که پس از جنگهای بین صفویان و عثمانیان در سال ۱۰۴۹ق برابر با ۱۶۳۹م بسته شد. به موجب این عهدنامه، بغداد و برخی مناطق عراق کنونی ضمیمه خاک عثمانی شد و حکومت ایران بر برخی مناطق گرجستان و آذربایجان تثبیت شد.
معاهده زهاب به جنگهای بلند مدت ایران و عثمانی پایان داد و دوران صلح حاصل از آن بیش از هشتاد سال ادامه یافت، اما از دست رفتن بغداد، عتبات عالیات، بصره و به طور کلی بین النهرین، غرور و سربلندی ملت سرافراز ایران را در هم شکست.
معاهده زهاب از دیدگاه تاریخی، سیاسی و اقتصادی اهمیتی ویژه داشته و تا حدود هشتاد سال پس از انعقاد، (تا زمان نادر شاه افشار و کریم خان زند)، مورد استناد و احترام و پذیرش ایران و عثمانی بوده است . / عراق به فارسی