نشانۀ کمال
دغدغۀ بعضی آدمها، کمال نفسشان است و گاهی به اشتباه نشانۀ آن را عبادت زیاد میدانند.
اما در عرفان اسلامی، نشانۀ کمال نفس، لطافت است؛ یعنی انسان در برخورد با هر پدیدهای، چه بر وفق مرادش باشد، چه نباشد، توجهی به ظاهر آن نکند؛ بلکه باطن یا همان بخش لطیفش را ببیند که چه سودی برای کمال نفسش دارد؛ در نتیجه بهرۀ خود را از آن بردارد.
درست مثل غذا که بعد از خوردنش، مازاد و اضافات آن از بدن دفع شده و قسمت لطیفش به خون وارد میشود و باعث رشد جسم میگردد. عبور از ظاهر و سنگینی مادی پدیدهها نیز، نفس انسان را رشد میدهد و به کمال میرساند.
روحیه_ولایی
ویشکائی