خلاصه ای از زندگینامه حضرت امام صادق علیه السلام
خلاصه ای از زندگینامه حضرت امام صادق علیه السلام
نام: جعفر بن محمد سلام الله علیه
کنیه: ابوعبدالله، ابواسماعیل و ابوموسى
القاب: صادق، فاضل، صابر، طاهر، قائم، کافل و منجى مشهورترین لقب آن حضرت «صادق» است .
تاریخ و محل ولادت: هفدهم ربیع الاول سال ۸۰ هجرى در مدینه منوره، در سرزمین حجاز
نسب پدرى: امام محمد باقر بن على بن حسین بن على بن ابیطالب سلام الله علیه
نام مادر: فاطمه، مکنّى به ام فَروه بنت قاسم بن محمد. ام فَروه، که مقام والایى در بین زنان زمان خویش داشت. این زن از تربیت شدگان مکتب امام زین العابدین و امام محمد باقر علیهماالسلام است.
مدت امامت: از زمان شهادت پدرش، امام محمد باقر سلام الله علیه در هفتم ذی حجه سال ۱۱۴ هجرى تا ۲۵ شوال سال ۱۴۸ هجرى، به مدت ۳۴ سال
تاریخ و سبب شهادت: ۲۵ شوال سال ۱۴۸ هجرى، در سن ۶۵ سالگى، به وسیله زهرى که منصور دوانیقى لعنت الله علیه به آن حضرت خورانید.
محل دفن: قبرستان بقیع، در مدینه مشرفه، در جوار قبر پدر و جدش و امام حسن مجتبى سلام الله علیه
تعداد راویان و اصحاب امام صادق سلام الله علیه بیش از چهار هزار نفر است که از محضر آن حضرت بهرهمند شده و در جهان اسلام به انتشار علوم اهل بیت پرداختند.
این تندیس در کشور فنلاند است؛ با مفهوم "بخوان حتی اگر در حال غرق شدن باشی
این تندیس در کشور فنلاند است؛ با مفهوم "بخوان حتی اگر در حال غرق شدن باشی، مطالعه رمز ترقی است"
این کلام امام صادق است!
دیگران فهمیدند و عمل می‌کنند و ما...
Tebyan
حدیث
حدیث
امیرالمومنین امام على علیه السلام: هرکه روحیه اى قانع داشته باشد، درعین تنگدستى عزیز است و هرکه روحیه اى سیرى ناپذیر داشته باشد، درعین توانگرى ذلیل است
میزان الحکمه ج7 ص367
عالم ز آه تیره‌تر از صبح محشر است
عالم ز آه تیره‌تر از صبح محشر است
خون جگر به دیده آل پیمبر است
شهر مدینه گشته عزاخانه‌ی وجود
رخت سیاه بر تن زهرا و حیدر است
شهادت امام صادق علیه‌السلام تسلیت باد
امام جعفر صادق علیه السّلام
امام جعفر صادق علیه السّلام
حضرت صادق مگر فرزند پیغمبر نبود
یا مگر ریحانه ی صدّیقه ی اطهر نبود
با چه تقصیر و گنه بر خانه اش آتش زدند
اجر نشر دانش او شعله ی آذر نبود
اجر و پاداش رسول و عترت مظلوم او
در دل شب حمله بر باب الله اکبر نبود
نیمه شب کز خانه می بردند صاحب خانه را
بر روی دوشش عبا عمامه اش بر سر نبود
از برای بردن مولا کس از ابن ربیع
سنگدل تر، بی حیاتر، بلکه ظالم تر نبود
او پیاده می دوید و این به اسب خود سوار
گوئیا در سینه ی تنگش نفس دیگر نبود
دیدن بابا در آن حالت پسر را می کشد
خوب شد همراه بابا موسی جعفر نبود
از شرار زهر مثل شمع سوزان آب شد
غیر تصویری به جا زآن نازنین پیکر نبود
پاره پاره قلبش از انگور زهر آلوده شد
از بنی العبّاس جز این شیعه را باور نبود
بعد عمری سوختن بر قلب او آتش زدن
این ستم بالله روا بر آل پیغمبر نبود
«میثم» آن روزی که شد پیکر پاکیزه دفن
محشر شهر مدینه کمتر از محشر نبود
ابوالفضل میرزاعلیلو