داستانک

دختر : ﻣﯿﺸﻪ ﺑﺎﻫﻢ ﺁﺷﻨﺎﺷﯿﻢ؟

پسر : ﻣﺰﺍﺣﻢ ﻧﺸﻮ ..

دختر : ﺧﻮﺍﻫﺶ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺭﺩﻡ ﻧﮑﻦ، ﻋﺸﻘﻢ ﺗﻨﻬﺎﻡ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ،

ﺧﯿﻠﯽ ﻭﻗﺘﺘﻮ ﻧﻤﯿﮕﯿﺮﻡ، ﻓﻘﻂ ﻧﺰﺍﺭ ﺗﻨﻬﺎﯾﯿﻢ ﺑﺎﺯﻡ ﺍﺩﺍﻣﻪ

ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ،

پسر : ﻣﯿﮕﻢ ﻣﻦ ﺍﻫﻠﺶ ﻧﯿﺴﺘﻢ،ﺑﻤﻦ ﭼﻪ ﻋﺸﻘﺖ ﺭﻓﺘﻪ،ﺑﺮﻭ

ﭘﯽ ﮐﺎﺭﺕ ...

دختر : ﺗﻮﺭﻭﺧﺪﺍ، ﺧﻮﺍﻫﺶ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺍﺯﺕ، دختر ﺑﺪﯼ ﻧﯿﺴﺘﻢ،

ﺩﻭﻣﺎﻫﻪ ﺩﺍﺭﻡ ﺍﻟﺘﻤﺎﺳﺖ ﻣﯿﮑﻨﻢ، ﺍﻧﺼﺎﻑ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺵ

پسر : ﻓﻘﻂ ﯼ ﻣﺪﺕ ﮐﻮﺗﺎﻫﺎ، ﺍﻭﻧﻢ ﺩﺭ ﺣﺪ ﮐﻤﺶ، ﺳﯿﻮ

ﮐﺮﺩﻡ ﺷﻤﺎﺭﺗﻮ ...

دختر : ﻭﺍﺍﺍﯼ، ﻣﺮﺳﯽ ﻋﺰﯾﺰﻡ، ﭘﺸﯿﻤﻮﻧﺖ ﻧﻤﯿﮑﻨﻢ

ﺍﺯ ﺯﺑﻮﻥ پسر : ﺭﻭﺯﻫﺎﮐﻨﺎﺭﻫﻢ ﺧﻮﺏ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﻭ ﺷﺐ ﺗﺎ

ﺻﺒﺤﻢ ﺑﺎ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺍﺗﻔﺎﻗﺎﺕ ﺍﻭﻥ ﺭﻭﺯ ﻣﯿﮕﺬﺭﻭﻧﺪﯾﻢ.

ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﮔﺬﺷﺖ ﺩﯾﺪﻡ ﺍﺯﻣﻨﻢ ﺷﺎﺩﺗﺮ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺍﻣﯿﺪ ﺑﻪ

ﺯﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻘﺪﺭﯼ ﮎ ﺣﺮﻑ ﺍﺯ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻣﯿﺰﺩ، ﺗﻮ

ﺁﻏﻮﺷم ﺑﻮﺩ ﻫﻤﺶ دعا میکرد ﮐﻪ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺑﻬﻢ ﺑﺮﺳﯿﻢ،

ﻗﺮﺍﺭﺍﻣﻮﻥ ﭘﺮﻧﮓ ﺷﺪ، ﻟﻔﻈﺶ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺗﺮ ﺷﺪ ﻭ ﻫﻤﻪ ﯼ

ﺍﯾﻨﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﮎ ﻣﻨﻢ ﻋﺎﺷﻘﺶ ﺑﺸﻢ ...

ﺩﻭﺳﺎﻝ ﮔﺬﺷﺖ !

ﻋﺸﻘﺶ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﺮﮔﺸﺖ !

ﻋﺸﻘﻤﻢ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﭘﯿﺶ ﻋﺸﻘﺶ !

ﺍﻻﻥ ﺣﺎﻝ ﻭ ﺭﻭﺯ ﻣﻦ ﺷﺪﻩ ﻣﺜﻞ ﺭﻭﺯﯼ ﮎ ﻋﺸﻘﻢ ﺍﻟﺘﻤﺎﺱ

ﻣﯿﮑﺮﺩ ﺑﺎﻫﺎﺵ ﺩﻭﺱ ﺷﻢ.

ﺣﻼﻟﺖ ﺑﺎﺷﺪ، ﺩﻟﯽ ﮎ ﺑﺮﺩﯼ ... ﻧﮕﺎﻫﯽ ﮎ ﺩﺯﺩﯾﺪﯼ ...

ﺍﺣﺴﺎﺳﯽ ﮎ ﭘﮋﻣﺮﺩﯼ ... ﺻﺪﺍﯾﯽ ﮐﻪ ﺷﺒﻬﺎ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺁﺭﺍﻡ

ﻣﯿﮕﺮﻓﺘﯽ ... ﻧﺎﻥ ﻭ ﻧﻤﮑﯽ ﮎ ﺧﻮﺭﺩﯼ ... ﺣﺘﯽ ﻧﻤﮑﺪﺍﻧﯽ ﮐﻪ

ﺷﮑﺴﺘﯽ .....