خطرناک ترین جمله دنیا:
من همینم که هستم!
چرا فکر می کنیم در جایی که قرار داریم، بهترین جای دنیاست یا آن چه داریم، کافی ست و دیگر نیازی به تلاش بیشتر نداریم یا آن چه که می دانیم، می تواند ما را به سرمنزل مقصود برساند. یک اصل مهم در پیشرفت و توسعه می گوید: هر زمانی که برچسب بهترین یا کافی ست را بر خود بزنیم، همان لحظه سیر نزولی نمودار رشد ما آغاز می شود. مفهوم این اصل به هیچ وجه طمع کاری و قانع نبودن و زیاده خواهی نیست، بلکه زیاد خواستن است.
زیاد از درگاه باری تعالی تقاضا کردن است. از دریای بیکران پروردگار خواستن برای استفاده درست، رشد، تکامل و فرار از نیازمندی و فقر.
پس لازم است هنوز هم اصولی را جهت تغییر تمرین کنیم.
مهم ترین رقیب ما فقط خودمان هستیم.
ذره ذره تغییر کنیم.
غرور، لجاجت و تعصب مانع تغییرند.
روش های تکراری فقط نتایج تکراری را در پی خواهند داشت...