بیا تا قدر یکدیگر بدانیم که تا ناگه زیکدیگر نمانیم
بیاتامهربانی پیشه سازیم
به مشتی زرق و زر خودرانسازیم
چه آمد برسراقوام و خویشان
که گردید جمعشان اینطور پریشان
چرا فامیلها ازهم جدایند
چرا دوستان رفیقان بی وفایند
چرا خواهر زخواهر میگریزند
برادر بابرادر درستیزند
چرا دختر زمادر ننگ دارد
پدر با بچه هایش جنگ دارد
چرا مهرو محبت کیمیا شد
همه دوستی رفاقت ها ریاشد
نبینیم خنده ای برروی لبها
نه روز آرامشی داریم نه شبها
نه کس رالحظه ای آسوده بینی
به زشتی جمله را آلوده بینی
نه پولدار را زپولش لذتی هست
نه نادار را بجایی عزتی هست
نه آسایش نه آرامش نه راحت
همه مشتاق یک آن استراحت
نبینی یک نفر را که کسل نیست
پراست دلها و جای درد و دل نیست
همه درگیر نوعی اضطرابند
چو نفرین گشته دائم در عذابند
بخود آییم عزیزان راه کج شد
ازاین رو زندگانی ها فلج شد
چومردم را عوض شد زندگانی
شده این زندگانی زنده مانی
همه چیز هست و روز خوش نبینیم
مدام سر در گریبان می نشینیـــم
به ظاهر خانه ها مان کاخ شاه است
درونش یک جهان اندوه و آه اســت
در و دیوارها کاشی و سنگ است
ولی هر خانه یک میدان جنگ است
تمام خیر و برکت ها برافتاد
طبیعت با شما مردم درافتاد
چرااینگونه شدازمن کنید گوش
شده مهر و محبت ها فراموش
دگر از بذل بخشش ها خبر نیست
زانصاف و مروت ها خبر نیست
شده نایاب صفا و مهربانی
تعارف ها شده سرد و زبانی
عموجان خاله جان دیگر نگوییم
برای مرگ هم در آرزوئیم
یکی حج میرود سالی دوسه بار
کنارش خواهرش نادار و ناچار
یکی با سود و پول های نزولی
رود مکه به امید قبولی
یکی از کربلا و شام گوید
برای فخر براقوام گوید
یکی نازد به ماشین و به باغش
یکی باد تکبر بردماغش
یکی انگاراز بینی فیل است
زبس خودخواه و مغرور و بخیل است
یکی وقتی به ماشینش سوار است
توپنداری که برج زهر ماراســـــت
چنان در غبغبش باد غروراست
که گوئی از نژادسلم و تور است
تمام کارها گشته ریایی
نجابت شد عوض با بی حیایی
بزرگترها ندارند احترامی
به محتاجان ندارند اعتنائی
همه چسبیده جیب و کار خودرا
به فکرند تا ببندند بار خودرا
کسی را با کسی کاری نباشد
اگر باری بود یاری نباشد
فقط دنبال نفع و کار خویشند
به فکر گرمی بازار خویشند
به غیر ازخواب و خور کاری ندارند
زبس حرص و طمع درسینه دارند
نه درفکرحلال ونه حرامند
همه دارند ولی نعمت زوالند
برای پول درآرند چشم هــم را
به هر گندی نمایند پرشکم را
شرف را مثل کالا میفروشند
برادرها برادر را بدوشند
هنوزبابانمرده سردماغ است
سرمیراث دعوا داغ داغ است
چنین مردم دگرخیری نبیننـد
اگرقارون شوندبازهم همینند
خلاصه دوستان دانید چه کاریم؟
همگی برخرشیطان سواریم
بیا تا راه دیگر پیش گیریم
سراغ از اصل و ذات خویش گیریم
بیاتاقدرهمدیگربدانیم
غرور وکینه را ازخودبرانیم
بیاتا دست یکدیگربگیریم
ضمانت نیست تا فردا نمیریم
خدایاراه من را راست گردان
مراقانع به نان و ماست گردان
مرایاری نما تا یارباشم
برای دوستان غمخوارباشم
فردا یک رازاست نگرانش نباش
دیروز یک خاطره بود حسرتش را نخور
اما اما امروز یک هدیه است قدرش را بدان
شاعر ناشناس hadi_1339@yahoo.com
التماس دعا ایام سوگواری سالارشهیدان اباعبدا..الحسن(ع) تسلیت باد
لطفی مشهدمقدس
حضرت فاطمه (س) خواب بود. حسین (ع) گریه می کند و یک دفعه گهواره شروع می کند به تکان خوردن. صدای لالایی شنیده می شود. حسین آرام می گیرد. ماجرا را که برای محمد (ص) تعریف می کنند، ایشان می گویند : جبرئیل بوده، جبرئیل امین.
محرم و عزاداری در چهارده
در باره محرم در چهارده مطالب بسیاری وجود دارد که اگر به طور کامل به آن پرداخته شود شاید بتوان یک کتاب کامل در این مورد نوشت . مطالبی همچون تاریخچه عزاداری در چهارده ، برنامه های اول محرم ، مراسم تاسوعا ، برنامه های دسته جات هر شب در کدام مسجد ، دسته جات روز عاشورا و …. اما آنچه که به طور کلی در دهه اول محرم در چهارده اجرا می شود این است که :
از روزهای اول محرم مراسمات داخل مساجد شروع میگردد . تقریباً یک شب مانده به شب تاسوعا راه اندازی دسته شروع می شود . مساجد نزدیک به هم طبق برنامه دسته جات راه می اندازند و یک مسجد میزبان و یک مسجد میهمان مسجد دیگر است . در روز تاسوعا از مسجد آقاسید ناصرالدین کاچاء پایین محله ، دسته عزاداری به مسجد آقا سید عبدالرضا تشکیل میشود . اما در روز عاشورا همه مساجد چهارده که حدوداً 9 تا است ، دسته جات عزاداری خود را به مسجد آقا سید ناصرادین چهاردهراه اندازی میکنن . نماز ظهر عاشورا هم در همان مسجد خوانده می شود . در روز عاشورا جمعیت زیادی در حیاط حرم آقا سید ناصرالدین جمع می شوند . بین 9 تا 11 دسته هر سال به این مکان مقدس راه اندازی می شود .
در مراسم شام غریبان نیز اغلب مساجد برنامه های خود را دارند اما یک دسته بزرگ از مسجد آقا سید ناصرالدین حرکت کرده و پس از حضور در مسجد صاحب الزمان میان محله کاچاء به حرم آقا سید یوسف کاچاء بالا محله می روند و در آنجا به عزاداری می پردازند
برگرفته ازسایت رسمی چهارده بقلم یاسرهای پور
مکتب معرفت
امام صادق میفرمایند:کمترین ثوابی که به زائرامام حسین درکرانه فرات داده می شوداین است که تمام گناهان مقدم وماخرش بخشیده می شودبه شرط اینکه حق وحرمت وولایت آن حضرت شناخته باشد
مستدرک الوسایل ج1ص236به نقل ازکامل الزیارات ص138