بهترین جوانه‌‌زدن و رشد و کمال انسان در بهار جوانی است

بهترین جوانه‌‌زدن و رشد و کمال انسان در بهار جوانی است

در باغ نشسته‌ام، باران پاییزی در حال باریدن است. به ناگاه چشمم به علف‌های زرد بیرون از باغ می‌افتد که تابستان از بی‌‌آبی خشک شده‌اند. گویی سیر آفاق و انفسی می‌خواهد عنایت کند.

به فکر فرومی‌روم که چرا باران پاییزی دیگر قدرت زنده و سبز کردن این چمن‌ها را ندارد؟

مدد الهی و از لطف خداوند پاسخ را می‌یابم. زمین از سرما در حال مُردن است و اگر سبزه‌ها جوانه زنند، زمستانی که در پیش رو دارند مجال رشد به آن‌ها هرگز نخواهد داد.

روزها در پی کوتاه‌‌شدن و سردی هستند. برخلاف باران بهاری که زمین در حال زنده‌‌شدن است و فصل گرما و روزهای درازی در پیش دارند، بهترین و مناسب‌ترین شرایط برای جوانه‌‌زدن سبزه‌ها را فراهم آورده است.

گویی طبیعت می‌خواهد چیز مهمی به من یاد بدهد.

طبیعت می‌گوید:

بهترین جوانه‌‌زدن و رشد و کمال انسان هم، در بهار جوانی است، که روزهای گرم و پر از انرژی و طولانی در پیش روی آن است، برعکس پاییز که روزهای سرد و کوتاه و بی‌روح پیری مقابل انسان است که رو به مُوت می‌رود.

کسی که بهار جوانی را از دست بدهد و در پاییز پیری از خواب بیدار شود، دیگر زمستان عمر فرصتی برای رشد او باقی نمی‌گذارد چون هر لحظه منتظر سرما و مرگ زمستانی است و در این زمان کوتاهی که بیدار می‌شود دیگر توان و قدرتی برای رشد در سن پیری ندارد.