به بهانه کودتای سوم اسفند و آغاز فلاکت یک ملت؛
رضا پالانی؛ دیکتاتوری با شهوت زمینخواری!/ بزرگترین زمینخوار تاریخ کیست؟
سوم اسفند ۱۲۹۹ کودتایی انگلیسی در ایران به رهبری نظامی رضاخان که از جانب انگلیسیها سرهنگ رضا نامیده میشد و رهبری سیاسی سیدضیاالدین طباطبایی رقم خورد که تا سالها اثراتش بر زندگی مردم ایران پابرجا بود.
رضاخان پس از کودتا توانست سردار سپه و پس از مدتی نخستوزیر ایران باشد اما شهوت قدرت او سیری نداشت و هرچه در چنته داشت رو کرد تا بالاخره در آذر ۱۳۰۴ به سلطنت رسید. سلطنتی که برای انگلیسیها پر از منفعت و برای مردم ایران پر از بدبختی و فلاکت بود.
دیکتاتورهای تاریخ هرکدام دارای صفاتی ویژه بودهاند که آنها را از دیگر دیکتاتورها متمایز میکرد و وجه تمایز دیکتاتور اعظم ایران، شهوت غصب املاک بود و این صفت آنقدر در او بارز است که حتی تطهیرکنندگان پهلوی نیز نتوانستهاند آن را کتمان کنند.
این وجه شخصیتی رضا پالانی آنقدر غیرقابل کتمان بود که حتی صادق زیباکلام، که از علاقهمندان به رضاشاه است، در کتاب جنجالی «رضاشاه» عنوان کرده: «... یک ویژگی منفی رضاشاه را کمتر میتوان در سایر دیکتاتورها سراغ گرفت. این ویژگی عبارت بود از حرص و ولع سیریناپذیر رضاشاه در تصاحب املاک؛ علاقهای که به تدریج شکل یک بیماری به خود گرفت.»