هرچقدر از طنز ماجرا بگوییم کم است.

هرچقدر از طنز ماجرا بگوییم کم است.

علی کریمی سنگ کسی را به سینه میزند که هویتی به جز شاهزاده بودن نداشته است.

کسی که پدر و پدر بزرگش با ذبح آزادی یک ملت با کودتا بر سر کار آمدند

شورشی که لیدر آن ابله بی سوادی مثل علی کریمی باشد عاقبتش جز ارتجاع سلطنت نیست

از این طنز اگر بگذریم قسمت‌ تلخ ماجرا تبعیت قشری از جامعه از این ابلهان بوده است.

باسواد و بی سواد ، دانشگاهی و غیر دانشگاهی ندارد

هر کس بجای مطالعه و تفکر با تلگرام و اینستاگرام تحلیلگر مسائل سیاسی شده و هر روز تحت تاثیر بمب باران مطالب این فضا قرار میگیرد ، صد البته مجالی برای تفکر به مهملاتی که میخواند ندارد.

واقعا کدام منبر و سخنرانی میتوانست به اندازه ابتذال و حماقت سردمداران این شورش ماهیت این جریان ضد ملی و ضد دین را برملا کند.

واقعا این حجم از بلاهت مثال زدنیست

اعتراف دانشجوی نخبه ای که سال 88 بازداشت شد و....

اعتراف

دانشجوی نخبه ای که سال 88 بازداشت شد و براندازها گفتن اینا میخوان صدای مخالفشون رو خفه کنن :))

حالا برای اصلاح طلبا کاشف به عمل اومده سرشون کلاه رفته و اعتراف میکنند و میگن: چه احمقی بودیم ما و چه بازیگری بودی تو

وقت مماشات نیست؛ جواب سیلی، سیلی است

وقت مماشات نیست؛ جواب سیلی، سیلی است

زهرا شیخی فرزند شهید و نماینده مردم اصفهان در توئیتر خود، نوشت:

وقت مماشات نیست. همه کشورهای جهان، عوارض عبور از تنگه ها را می‌گیرند. امنیت تنگه هرمز را سپاه مقتدر ایران تامین می کند و اروپا بابت امنیت کشتی هایش باید به ‎سپاه ما خراج دهد. جواب سیلی، سیلی است./ایسنا

فارسی ستیزی طالبان از فرهنگ و ادب افغانستان

فارسی ستیزی طالبان از فرهنگ و ادب افغانستان

پس از تسلط دوباره طالبان، برای نخستین بار زبان فارسی از تابلوی «قوه قضائیه» افغانستان حذف شد و پس از آن واژه های فارسی از تابلوی بیمارستان هرات و تابلوی ساختمان قدیم دانشگاه بلخ نیز حذف گردید. همچنین به تازگی زبان فارسی از تابلوهای ساختمان دادگستری ولایت‌های غور و بامیان حذف شده است.

در یک اقدام بحث برانگیز دیگر برگه های تعرفه‌‌ برق در ولایت بدخشان از فارسی به پشتو تغییر یافت. این در حالی است که ساکنان غور و بامیان و بدخشان همه فارسی زبان هستند. اخیرا نیز حذف دوباره واژه «دانشگاه» از تابلوی دانشگاه بلخ باعث واکنش‌های جدی‌ شد که سرانجام مقامات طالبان نیز واکنش نشان داد و استفاده از واژه «دانشگاه» را خلاف قانون تحصیلات عالی افغانستان اعلام کرد.

در قبال این وضعیت، این سؤال مطرح است که آیا واقعا دولت طالبان سیاست فارسی‌ستیزی از ادبیات و فرهنگ افغانستان را دنبال می‌کند؟

رهبران طالبان هم در حکومت قبلی خود و هم در یک سال گذشته، هیچ گونه قانون و یا فرمان رسمی و مکتوب و یا دستور غیر رسمی در خصوص چگونگی استفاده از زبان فارسی و یا حذف زبان فارسی از ادارات دولتی افغانستان صادر نکرده است. با این حال، اقدامات و رفتارهای فارسی‌ستیزانه در ادارات رسمی و دولتی حکومت طالبان هر روز بیشتر می‌شود.  این اقدامات فارسی‌ستیزانه، ریشه در عوامل زیر دارد.

نخستین عامل، سیاست‌های عوامانه و تاریخی در قبال زبان فارسی در افغانستان است. با آنکه زبان فارسی، زبان رسمی دربار شاهان در افغانستان و منطقه بوده است ولی در آغاز قرن بیستم در افغانستان تحولات سیاسی به گونه‌‌ای پیش آمد که تعلقات قومی در سیاست افغانستان بیش از حد برجسته شد و دستگاه حکومت نادرشاهی تصمیم گرفت که به جای زبان فارسی، زبان پشتو را در ادارات دولتی جایگزین کند ولی به دلیل نهادینه شدن زبان فارسی در ادارات و نهادهای آموزشی افغانستان، این سیاست ناکام شد ولی باعث خلق یک برداشت و رویکرد غیر منطقی در میان دولتمردان و طبقه باسواد پشتو زبان گردید. آنان فکر کردند که فرهنگ و علوم کشور ایران از طریق زبان فارسی وارد افغانستان می‌شود و موجب رشد زبان فارسی و تضعیف زبان پشتو در افغانستان می‌گردد. این رویکرد همچنان ادامه یافت و در قانون اساسی سال ۱۳۴۳ افغانستان، پس از جنجال‌های بسیار سرانجام زبان فارسی را حذف کردند و به جای آن "زبان دری" در کنار زبان پشتو رسمیت یافت. این امر باعث شد که هرگونه اصطلاحات فاخر فارسی غیر ملی خوانده شود و تنها اصطلاحات رایج در گویش فارسی دری افغانستان پذیرفته شود. در لویه جرگه آخرین قانون اساسی دوره جمهوریت نیز پس از چندین روز تنش، بازهم فارسی زبان‌ها به خاطر مصالح سیاسی کوتاه آمدند و سرانجام در این قانون اساسی تصویب شد که "اصطلاحات ملی" باید در افغانستان محفوظ و غیر قابل تغییر بماند. به تفسیر مخالفان زبان فارسی، هر نوع اصطلاحاتی که در زبان فارسی در ایران استفاده شوند، کاربرد آن در ادارات رسمی، نظام آموزشی و رسانه‌های رسمی افغانستان غیر ملی به حساب می‌آید. اکنون هم، تنها استدلال مخالفان واژه "دانشگاه" این است که این واژه ایرانی است و نباید وارد ادارات و نظام آموزشی افغانستان شود.

دومین عامل رشد اقدامات فارسی‌ستیزانه در ادارات رسمی افغانستان، سکوت رهبران ارشد طالبان در قبال این اقدامات است. بدیهی است که این سکوت سیاسی، باعث رشد رویکرد فارسی‌ستیزی تاریخی در افغانستان می‌شود.

علاوه براین، رویه و سنت سیاسی در افغانستان همیشه این گونه بوده است که رهبری نظام و مقامات ارشد دولت در مناسبت‌های رسمی باید به دو زبان فارسی و پشتو صحبت و سخنرانی کنند. برخلاف این رویه، تمام سخنرانی‌ها و بیانیه‌های رسمی ملا هبت الله آخوندزاده رهبر طالبان، ملا محمد حسن آخوند رئیس دولت طالبان، رهبران ارشد طالبان مانند ملا برادر و سراج‌الدین حقانی در مناسبت‌های رسمی یک سال گذشته، همه فقط به زبان پشتو بوده است و این در حالی است که نزدیک به نیمی از جمعیت افغانستان را فارسی زبان‌ها تشکیل می‌دهند و برخی از رهبران ارشد حکومت طالبان نیز به فارسی مسلط هستند. به نظر می‌رسد که این رویه رهبران ارشد طالبان، نیز زمینه لازم را برای رویکرد و اقدامات فارسی‌ستیزانه در افغانستان، بیش از گذشته فراهم می‌سازد.

منبع: ترجمان افغانستان

#چالش_های_جوامع_مسلمان #زبان_فارسی #پشتو #طالبان #افغانستان

شناسنامه‌های قدیمی را تعویض کنید

شناسنامه‌های قدیمی را تعویض کنید

شناسنامه‌هایی که به دلیل قرار گرفتن در شرایط نامناسب مستعمل و فرسوده شده‌اند، شناسنامه‌هایی که به علت مرور زمان عکس آن با صاحب شناسنامه تطبیق ندارد، شناسنامه‌های دوبرگی که صاحبان آن به سن ۱۵ سال تمام رسیده باشند، شناسنامه‌هایی که صاحب آن تغییر مشخصات سجلی نام و نام خانوادگی و تغییر سن با رای مراجع ذی‌صلاح را دارد و همه شناسنامه‌های قدیمی (جلد قرمز) که به فرمت جدید شناسنامه‌ها تبدیل نشدند، باید به شناسنامه مکانیزه تبدیل شوند.

مدارک مورد نیاز برای تعویض شناسنامه عبارت است از اصل شناسنامه در اختیار متقاضی به همراه ۲ قطعه عکس جدید با زمینه سفید.

در صورتی که تغییری در مشخصات هویتی رخ داده باشد (نظیر تغییر نام یا نام خانوادگی)، ارائه مدارک مرتبط با آن تغییرات نیز الزامی است.

البته به همراه داشتن شماره ملی پدر، مادر، همسر و فرزندان برای تکمیل فرمهای مربوطه نیز الزامی است. در صورتی که ازدواج یا طلاق در شناسنامه فعلی ثبت نشده ارائه اصل سند ازدواج و طلاق نیز لازم خواهد بود.