از نظر من ما آدما انقدر که از همدیگه میترسیم

از نظر من ما آدما انقدر که از همدیگه میترسیم

از چیز دیگه ای به این اندازه نمیترسیم!

در واقع به طرز فزاینده ای

ما دچار ترس از گونه هم نوع خودمون شدیم

و این یعنی ترس انسان از انسان

که هم خیلی سخته و هم خیلی مشکل زا

و هم سبب میشه که ما ناخواسته فشارهای روانی بسیاری رو

در زندگیمون تجربه کنیم

حالا یکی از این ترس ها که من اسمش رو میگذارم اَبَر ترس ها

ترس از دیگران و قضاوت ها و نظراتشون

در مورد ما و زندگی و عملکردمونه

تا جایی که ممکنه این ترس به حدی گسترده بشه

که ما ناخودآگاه در زندگی منفعل بشیم

و قدرت حرکت و تلاش رو از دست بدیم

و در تنش و فشار و اضطراب های مداوم غرق بشیم

در حالی که خوبه به خودمون یادآوری کنیم

که انسان ها از زمان غار نشینی

به این دلیل کنار هم جمع شدن

و شهرها و روستاها رو تشکیل دادن

که باعث تسهیل زندگی برای همدیگه بشن

و با کمک به هم شرایط رو راحت تر کنن

حالا در دنیای امروزی

شاید از نظر شغل و‌ حرفه و کاری ما داریم به هم کمک میکنیم

و دیگه یک نفر هم کشاورزی نمیکنه هم دامداری هم طبابت هم…

ولی از نظر روانی گاهاً داریم به هم آسیب میزنیم ...

#سپهرخدابنده