استجابت دعای امام زمان علیه السلام

استجابت دعای امام زمان علیه السلام

هارون که از حالات فوق‌العاده معنوی امام کاظم علیه‌السلام در تحمل سختی‌های زندان‌ به تنگ آمده بود، تصمیم گرفت تا آن حضرت را در مخوفترین و تاریکترین زندان‌ها تحت شکنجه قرار دهد. به همین خاطر امام کاظم علیه‌السلام را به سندی بن شاهک، دژخیم یهودی، سپرد.

امام موسی بن جعفر علیه‌السلام را در زندان و در میان سیاه چال‌ها شکنجه می‌دادند و غل و زنجیر آهنین به پای مبارکش بسته بودند.

سختی زندان سندی بن شاهک به گونه‌ای بود که دعاهای آن حضرت عوض شد و با خدا چنین مناجات می‌فرمود:

ای خداوندی که گیاه را از بین آب و گل و ریگ نجات می‌دهی. ای خداوندی که آتش را از بین آهن و سنگ، رهایی می‌بخشی. ای خداوندی که شیر را از بین غذاهای هضم شده و خون خلاص می‌کنی. ای خداوندی که بچه را از میان پرده رحم نجات می‌بخشی. ای خداوندی که روح را از میان و درون حجاب‌ها، خلاص می‌کنی. مرا از دست هارون‌ الرشید خلاص کن.

امام کاظم در حالت اضطرار به درگاه الهی دعا کرد و خداوند دعای ایشان را اجابت کرد. زمانی می‌رسد که امام مهدی هم به اضطرار می‌رسد و به درگاه الهی برای اذن ظهور دعا می‌کند و خداوند دعای ایشان را مستجاب می‌کند.

در روایت آمده است که امام مهدی علیه‌السلام دست به دعا بلند مى‏کند و آنقدر به درگاه خدا می‌نالد که غش کرده روى زمین مى‏افتد. (۱)

و امام صادق علیه السّلام فرمود آیه «أمن یجیب ...» درباره قائم آل محمد نازل شده است. به خدا قسم «مضطر» اوست که دو رکعت نماز در مقام‏ حضرت ابراهیم می‌گذارد و خدا را می‌خواند، پروردگار نیز اجابت می‌کند و گرفتارى او را برطرف می‌سازد و آنها را در زمین خلیفه خود می‌گرداند. (۲)

(۱) بحار الأنوار، ج‏ ۵۱ ص ۵۹

(۲) بحار الأنوار، ج‏ ۵۱ ص ۴۸