#پاسخ_شبهه #حقانیت #خویشاوندان_پیامبر

#پاسخ_شبهه #حقانیت #خویشاوندان_پیامبر

پاسخ(قسمت اول):

✳با مراجعه به تعالیم قرآن کریم روشن می شود، صرف روابط خویشاوندی (نسبی و سببی) با انبیا و انسان های صالح، هیچ گونه ملاکی برای حقانیت اشخاص نمی باشد. و اگر کسی برای نشان دادن حقانیت شخصی به روابط خویشاوندی او با انسان های صالح استدلال نماید، با تعالیم قرآن کریم مخالفت نموده است. در این رابطه به چند نمونه اشاره می نماییم:

1 فرزند حضرت نوح:

خداوند در سوره مبارکه «هود آیه ۴۶» درباره گمراهی فرزند حضرت نوح می فرماید:

«او [دارای] کرداری ناشایست است».

طبق این آیه شریفه، فرزند حضرت نوح در ضلالت و گمراهی کامل بوده است. و رابطه نسبی او با پدرش نه نفعی برای او داشته و نه دلالت بر حقانیتش می کرده است. در نهایت بخاطر کردارش مورد عذاب الهی قرار گرفت.

2 همسران حضرت لوط و نوح:

خداوند در سوره مبارکه «تحریم آیه ۱۰» می فرماید:

«خداوند برای کسانی که کافر شده‌اند به همسر نوح و همسر لوط مثَل زده است، آن دو تحت سرپرستی دو بنده از بندگان صالح ما بودند، ولی به آن دو خیانت کردند و ارتباط با این دو (پیامبر) سودی به حالشان نداشت، و به آنها گفته شد: وارد آتش شوید همراه کسانی که وارد می‌ شوند».

خداوند متعال در این آیه به صراحت تصریح می کند، رابطه سببی همسران حضرت نوح و لوط با آن دو پیامبر، هیچ سودی برایشان نداشته و به خاطر کفرشان وارد آتش جهنم شدند.

ادامه دارد...

مشکات هدایت