چرا از زندگی لذت نمیبریم و آن را فراموش کرده ایم؟

چرا از زندگی لذت نمیبریم و آن را فراموش کرده ایم؟

نیمی از زندگیمان صرف این می شود که به دیگران اثبات کنیم ما چقدر خوشبختیم، این خودنمایی همواره نتیجه معکوس دارد

اگر غذایی جلویمان میگذارند، قبل از لذت بردن از غذا ترجیح میدهیم آن را به رخ دیگران بکشیم

سفری اگر می رویم ترجیحمان این است که بگوییم ما آمدیم به بهترین نقطه روی زمین تو بمان همان جهنم همیشگی

وارد رابطه اگر می شویم عالم و آدم را با خبر میکنیم که ببینید چقدر خاطر من را می خواهد، تو اما بمان در همان پیله ی تنهاییت

ما لذت بردن را فراموش کرده ایم و مسیری میرویم که خط پایانی ندارد، فقط می رویم که از بقیه جا نمانیم