از ازدواج دخترانِ دبیرستانی حمایت میکنیم، تا سن ازدواج پایین بیاید!
متقیفر سرپرست دفتر برنامه ریزی و توسعه اجتماعی جوانان وزارت ورزش و جوانان:اخیرا تحصیل دانش آموزان دختر متاهل در مدارس روزانه مصوب شده و قطعا مدنظر قانون گذار ازدواج دختران کم سن و سال نیست.
دختران دبیرستانی میتوانند ازدواج کنند به طور مثال پیشتر دختری که ۱۶ یا ۱۷ سال داشت ازدواج میکرد عذرش را از مدرسه میخواستند و طبیعتا این با قانون جوانی جمعیت و از سوی دیگر فرهنگ ترویج ازدواج منافات دارد.
در حال حاضر با تصمیمی که گرفته شده و دقیق و درست هم است و ما هم از دانشآموزانی که بر اساس قانون ازدواج میکنند حمایت میکنیم تا بتوانند ادامه تحصیل بدهند. این هم قطعا بدین معناست که به ترویج ازدواج و پایین آمدن سن ازدواج کمک میکند.
ما در مورد سن ازدواج از آن طرف افتادهایم، یعنی قرار بود ازدواج در ۲۳.۲۴ سالگی باشد، اما اکنون سن ازدواج دختران و پسران تا ۳۰.۳۵ و حتی تا ۴۰ سال رفته و در ۴۰ سالگی دچار وسواس میشوند که آیا میتوانند یا نمیتواند ازدواج کنند، اکثرا ازدواج نمیکنند و متاسفانه دچار تجرد قطعی میشوند.
آخرین اخبار لحظه ای آموزش و پرورش
اسماعیلطلا کیست؟
چرا سقاخانه حرم امام رضا به نام او مشهور است؟
از میان سقاخانههایی که وجود دارد، سقاخانه «اسماعیل طلا»ی صحن کهنه حرم رضوی یکی از معروفترین و قدیمیترین آنهاست.
سنگ بنای این سقاخانه را نادرشاه افشار گذاشت و یکی از فرماندهان فتحعلیشاه، بهای روکش طلای آن را مهیا کرد.
اسماعیل طلا کیست؟
ماجرا از این قرار بود که در زمان فتحعلی شاه قاجار از طرف یکی از دولتهای خارجی بستهای به عنوان هدیه به دربار رسید
و شاه قصد گشودن آن را کرد.
«اسماعیلخان» که جزء ملتزمین بود استدعا کرد این کار در محوطه کاخ به وسیله خدمتگزاران انجام شود
چرا که احتمال سوء قصد را نمی توان از نظر دور داشت.
اتفاقا هنگام باز کردن بسته منفجر شد و خساراتی به بار آورد.
فتحعلی شاه با اطلاع از این امر، دستور داد برای این دوراندیشی، هم وزن سرداراسماعیلخان سکههای طلا به او مرحمت شود.
چنین کردند و اسماعیل خان معروف به «زر ریز خان» شد.
او آن طلاها را صرف ساختن جایگاه آن سنگاب کرد تا گنبد و پایههای سقاخانه با روکشی از طلا مزین شود
از آن زمان این سقاخانه را به «سقاخانه اسماعیل طلا» میشناسن.
افزایش سن بازنشستگی اجتنابناپذیر است/ نمیتوانیم سالمندان را حذف کنیم
صالح قاسمی، دبیر مرکز مطالعات جمعیت:
افزایش سن بازنشستگی اتفاقی اجتناب ناپذیر است و هیچ ارتباطی به رویکرد دولت یا جریانات سیاسی ندارد.
زمانی که هرم سنی کشوری سالمند و به سمت سالمندی میرود، وابستگی افراد سالمند به سنین کار و فعالیت هم افزایش مییابد.
در حال حاضر هر هفت نفر در سنین کار و فعالیت با پرداخت بیمه و مالیات به سازمان تامین اجتماعی هزینههای یک سالمند را تامین میکنند.
با گذشت زمان و افزایش امید به زندگی و کاهش شدید موالید، به تعداد افراد سالمند اضافه میشود؛ در واقع تعداد کسانی که بدون کار کردن باید از نظام تامین اجتماعی تامین شوند، بیشتر میشود و افراد در سن کار و فعالیت و در حال اشتغال به طور طبیعی باید سالهای بیشتری کار کنند، بیمه و مالیات بیشتری پرداخت کنند تا نظام تامین اجتماعی بتواند هزینهها و حقوق سالمندان را تامین کند.
تا سه دهه آینده که نرخ سالمندی کشور از ۱۰ به بیش از ۳۰ درصد افزایش مییابد، وابستگی افراد غیرشاغل به افراد شاغل نیز به همین صورت افرایش خواهد یافت.
اگر امروز ۷ نفر در حال کار و فعالیت هستند و با پرداخت بیمه و مالیات، هزینههای یک سالمند را تامین میکنند، تا سه دهه آینده هر سه نفر شاغل یا به تعبیر صحیحتر هر ۲.۵ نفر شاغل باید هزینههای یک سالمند را تامین مالی کنند؛ به گونهای که باید سالهای بیشتری کار کنند، پس سن بازنشستگی افزایش خواهد یافت.
همچنین، باید بیمه و مالیات بیشتری پرداخت کنند و این به معنی فشار اقتصادی بیشتر بر روی افراد شاغل و در سنین کار و فعالیت خواهد بود.
تعویق سن بازنشستگی اتفاقی است که در همه جای دنیا رخ میدهد. در ایران نیز به دلیل اینکه به سرعت در حال افزایش سالمندی هستیم این اتفاق اجتنابناپذیر است. لذا باید افراد سالهای بیشتری کار کنند و بیمه و مالیات بیشتری پرداخت کنند تا سالمندان بیشتری تامین شوند.
تعویق سن بازنشستگی با قانون جوانی جمعیت مغایرتی ندارد؛ زیرا زمانی که گفته میشود باید الگوی فرزندآوری تغییر و موالید بیشتری در کشور داشته باشیم و هرم سنی کشور را جوان نگه داریم، یکی از اهدافش این است که فشار اقتصادی بر روی افراد شاغل بیشتر نشود.
به طور طبیعی، تعداد افراد سالمند در حال افزایش است. نمیتوان افراد سالمند را رها یا حذف کنیم. باید افرادی را که جایگزین سالمندان میشوند را با افزایش موالید و باروری بیشتر و البته مهاجرپذیری، تامین کنیم.
چهار چیز در گناه که بدتر از خود گناه است
پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله:
چهار چیز در گناه وجود دارد که از خود گناه بدتر است :
1.کوچک شمردن گناه : یعنی وقتی به نامحرم نگاه شهوت آلود میکنی به خودت بگویی : اینکه چیز مهمی نیست ، زنا که نکردیم ، قتل که نکردیم.
2.افتخار کردن به گناه : مثلا خاطره ی خلافکاریهای خودت را با افتخار تعریف کنی که بله زمانیکه فلان جا بودم و فلان پست را داشتم چقدر اختلاس کردم و هیچکس هم نفهمید
3.شادمانی کردن به گناه : یعنی بعداز گناه خوشحالی کردن یعنی مثلا بگویی عجب کلاهی سرش گذاشتم ، کیف کردم.
4.اصرار برگناه : مثلا بگویی خوب کردم زدم ، بازهم میزنم ! خوب کردم رشوه گرفتم بازم میگیرم ، خوب کردم مواد فروختم بازم میفروشم تازه راه و چاهش را بلد شده ام .
مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل،
ج۱۱، ص: ۳۴۹
حرمله: پدر را بزنم یا پسر را؟
گفت: پسر را بزن پدر خودش می افتد
گرههای بزرگی که به دستان کوچک علیاصغر(ع) باز میشود
ای باب الحوائج کربلا! از ما دستگیری کن که درماندگانیم