طبقه متوسط و جامعه بحران زده ایران (۲)

طبقه متوسط و جامعه بحران زده ایران (۲)

آیا انسان فقیر، ضامن بقاء دولت هاست؟

از متن:

سجاد بهزادی

طبقه متوسط "فقیر شده یا فقر زده" یکی از نشانه های طبقه متوسط جامعه ایران است که سال‌هاست نسبت به آن هشدار داده می شد. بر این اساس نویسنده با تبیین وضعیت طبقه متوسط در جامعه بحران زده امروز ایران، در هریادداشت که همگی مستقل از هم نوشته می شوند، پرسشی را مطرح می کند:

آیا انسان فقیر، ضامن بقاء دولت هاست؟

بعضی از گفتارها و نظریه ها ناظر بر این موضوع است که فقیر ماندن ملت ها، نوعی سیاست حکومت داری است و گفته می شود در برخی از جوامع توسعه نیافته بر روی این سیاست برنامه ریزی و تمرکز وجود دارد.

پاول کوزینسکی (Pawel Kuczynski) هنرمندی لهستانی اعتقاد دارد "فقر آفت آگاهی‌ست. انسان گرسنه در درجه نخست هدفی جز سیر شدن شکم ندارد. چون غم نان اجازه نمی دهد که انسان به تماشای جهان بنشیند. در زندگی عمیق شود. کتاب بخواند، یاد بگیردو آگاهی‌اش را بالا برده و به جهان اطراف خود بیاندیشد. آدمی در نتیجه ی زندگی فقیرانه پا را فراتر از جهل نمی گذارد. به همین دلیل است که گرسنه نگه داشتن اکثریت ملتی، ضامن بقای طبقات حاکمه است. چیزی که با فقر یکجا جمع نمی شود، آگاهی است"

طبقه متوسط جدید ایران که بعد از انقلاب شکل گرفته است تا حدودی متاثر از نوگرایی ، مدرنتیته و با محوریت روشنفکری بوده است. این طبقه که امروز بسیار فقیر شده اگر چه در تنگاهای معیشتی گرفتار است اما بر اساس چارچوب نظری ماکس وبر و آنتونی گیدنز، تنها ثروت نیست که برای آنها ملاک باشد و بلکه منزلت و قدرت (موقعیت اقتصادی، اجتماعی در کنار توانمندی و تخصص) نیز در میان طبقه متوسط فقیر شده ایران می توان جستجو کرد؛ حتی اگر بسیاری از این افراد به لحاظ اقتصادی و درآمدی ناتوان شده باشند.

هر چه برهه سخت کنونی برای طبقه متوسط سقوط کرده ایران و احساس سرخوردگی که در این چند ساله گریبانگیر آن بوده است، طولانی تر شود باید منتظر روزهای بحرانی تری بود. باید کاری کرد این طبقه بار دیگر به دنبال مشارکت های سیاسی و مدنی خود نقش آفرینی کند تا با امید و انرژی، موتور حرکت جامعه در مسیر توسعه روشن شود.

دولت ها وسیستم کنونی به خوبی می دانند که طبقة متوسط جامعه امروز ایران، از نظر اقتصادی در حد طبقات پایین تنزل یافته و از نظر قدرت، بیرون از حکومت سیاسی است.

اندک منزلت اجتماعی این طبقه که همچنان به طور نسبی حفظ شده است را حداقل ویران نکنید تاحوزه عمومی و مدنی ناقصی که وجود دارد به طور کامل از آنها تهی نگردد.

ضرب المثل قدیمی ست که اگر "از اسب افتاده ایم، زنهار که از اصل نیفتیم!" شاید فقر، آفت آگاهی باشد؛ اما فقیر بودن یک ملت به تنهایی ضامن بقاء یک سیستم نیست، حتی اگر فقر، به خُرد شدن "منزلت" ها رسیده باشد و ملتی را کامل زمین گیر کند.