وحیدجهان تیغ
نقد فیلم منصور
فیلم منصور برای اولین بار خط شکنی کرده از خطهای قرمز زیادی عبور کرده ، در فیلم منصورما شاهد نقدهای زیادی هستیم از جمله
_نقد قوه قضائیه و جریان نفوذ _مافیای قدرت و ثروت در آن
_ نقد روش عقیدتی سیاسی در تربیت اخلاقی کارکنان نظامی
_نقد انگ زدن و نفوذی خواندن به دروغ برای هر کسی که می خواهند او را از صحنه خارج کنند
_نقد مجلس و نیروهای امنیتی
_نقد دولت وقت
_نقد مراکز قدرت و ثروتی که داخل نهادهای حکومتی به وجود آمده اند؟!؟! و مخالف هر گونه پیشرفتی در کشور هستند
نقطه طلایی فیلم منصورنشان دادن روش و متد و الگوی مدیریت انقلابی و جهادی بعد از ۴۲ سال به نسل جوانی است که در حال حاضر مخاطب فیلم هستند است
مخاطب بعد از دیدن فیلم منصور نتیجه می گیرد برای اینکه یک مدیریت انقلابی و جهادی در کشور داشته باشیم ، باید با خیلی ها درگیر شد مثل قوه قضاییه، مجلس، نیروهای امنیتی و حتی نیروهای مسلح!!؟؟ باید قید خیلی از چیزها را زد، مثل رفاه خانواده ،مسولیت و.... فیلم نشان می دهد می شود بچه های انقلابی و حزب اللهی و جهادی و کاری و دلسوز در کشور در یک دولت حزب اللهی وانقلابی هم غریب باشند
فیلم منصور می گوید اصلا ساختار کشور همینطور است بودجه مملکت بودجه نفت در طول ۴۲ سال اگر دست بچه های انقلابی متعهد و متخصص مثل امثال شهید ستاری بود صرف رفاه و پیشرفت کشور می شد و کشور هزاران برابر امروز پیشرفته بود اما بودجه کشور دست عناصر و تفکرات لیبرال بوده و هست و امثال شهید ستاریها به خاطر انقلاب و نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران با خون دل با شنیدن تهمت با خرج کردن از پول شخصی برای پیشرفت کشور تلاش کردند و می کنند این وسط سوالی که برای نسل جوان الان ایران اسلامی پیدا می شود این است که چرا باید امثال شهید ستاریها از پول شخصی خودشان برای پیشرفت و آبادانی کشور خرج کنند پس پول عمومی و بودجه نفت و....چه می شود آیا ۴۲ سال است آقا زاده ها و مافیای قدرت و ثروت پول مملکت را به غارت برده اند؟؟؟
پیام فیلم شهید ستاری این است باید در فضای اینچنینی کارهای انقلابی و جهادی کرد .
وحتی اگر رئیس جمهور و رئیس مجلس هم تو را بشناسند باز هم مافیای مراکز قدرت و ثروت نمی گذارند تو کار کنی و دائم جلوی پای تو سنگ می اندازند.
نقطه قوت فیلم این است که می گوید فضای کشور و ساختار آن همینطور است آبی از نهادهای انقلابی و غیر انقلابی و وزارتخانه ها و....گرم نمی شود باید آتش به اختیار عمل کرد .
راه پیشرفت کشور افزایش آدمهایی است که آتش به اختیار عمل می کنند .
البته باید بررسی کرد که آیا درست است بعد از ۴۲ سال که از پیروزی انقلاب گذشته است باید نسل جوان این اندیشه را قبول کند که" بودجه مملکت دست آدمهای دلسوز نیست و برای کارهای کشور و پیشرفت آن وحتی ماموریت سازمانی ، باید خانه شخصی خودت را ضمانت بدهی و کارگران و کارمندان مجموعه تحت فرماندهی خودت باید حقوق عقب افتاده را تحمل کنند و برای کار و پیشرفت کشورت باید با مرکز قدرت و ثروت در داخل نهادهای دولتی مبارزه کنی" درست است یا نه ؟
انگار فیلم منصور در صدد رواج هنری این ایدئولوژی که سالهاست در کشور و در بین نیروهای انقلابی رواج دارد است که "پول و امکانات دولتی دست افرادی که برای کشور دلسوز هستند نیست باید نیروهای انقلابی و ارزشی مثل این ۴۲ سال با تکیه به شهدا و ارزشهای انقلابی با دست خالی و بدون بودجه دولتی ؟؟!!! برای آرمانهای انقلاب تلاش کنند و کشور را به پیشرفت برسانند!!؟؟