آن هنگام که درک کنید هر آنچه که در دیگران می بینید در خود دارید،کل دنیای شما دگرگون می شود.

آن هنگام که درک کنید هر آنچه که در دیگران می بینید در خود دارید،کل دنیای شما دگرگون می شود.به محض آنکه باخود به صلح برسیم،باجهان به صلح خواهیم رسید.ما نمیتوانیم چیزی را درک کنیم یا ببینیم و 《خود》آن نباشیم.

ما نمی توانیم صفتی که در خود نداریم در دیگری تشخیص دهیم.اگر از شجاعت کسی به وجد می آیید،به دلیل ان است که در وجودتان ویژگی شجاعت را دارید واگر گمان میکنید کسی خودخواه است ،مطمئن باشید شما هم می توانید به همان اندازه خودخواه باشید.

ما نمی توانیم تا هنگامی که خود را جای فرد دیگری نگذاشته ایم،در مورد او پیش داوری کنیم.بعضی اوقات پرسش این است که آیا در حال حاضر ویژگی خاصی را داریم،بلکه مسئله این است که آیا امکان ندارد در شرایط دیگری آن ویژگی رااز خود نشان دهیم؟

یکایک جنبه های وجود ما به درک و مهربانی نیاز دارد.اگر ما مایل نباشیم که این محبت را نسبت به خود روا داریم.چگونه می توانیم انتظار داشته باشیم که جهان آن رانثار ما کند؟عشق نسبت به خود باید در وجودمان رسوخ کند