تنها دریک جا می شود احساس کرد، بنی آدم اعضایِ یکدیگراند؛ در قبرستان»

تنها دریک جا می شود احساس کرد،

بنی آدم اعضایِ یکدیگراند؛

در قبرستان»

که دوست و دشمن،

آشنا و غریبه،

زن و مرد،

متاهل و مجرد،

بدونِ توهین و غیبت،

بدون دخالت در امور هم،

بدون تصرف در مُلکِ دیگری،

بدونِ غرور و فخر ورزی و بدونِ ریا،

در کنار هم آرمیده اند؛

وهرکَس سوال خود را جواب می دهد،

بدونِ آنکه دیگری دست بالا ببرد وبگوید:

آقا اجازه؟؟

کاش رسمِ ما هم،

چون رسمِ مُردگان بود.