حکمت ۴۲۶ نهج البلاغه. دو چیز ناپایدار (اقتصادى، معنوى)

حکمت ۴۲۶ نهج البلاغه. دو چیز ناپایدار (اقتصادى، معنوى)

و قَالَ علی (علیه السلام): لَا یَنْبَغِی لِلْعَبْدِ أَنْ یَثِقَ بِخَصْلَتَیْنِ: الْعَافِیَةِ وَ الْغِنَى؛ بَیْنَا تَرَاهُ مُعَافًى إِذْ سَقِمَ، وَ بَیْنَا تَرَاهُ غَنِیّاً إِذِ افْتَقَرَ.

و درود خدا بر علی(ع)، فرمود: سزاوار نیست که بنده خدا به دو خصلت اعتماد کنند: تندرستى، و توانگرى، زیرا در تندرستى ناگاه او را بیمار بینى، و در توانگرى ناگاه او را تهیدست.