#نقد_ها_و_چالش_ها #عایشه #عزاداری بررسی عزاداری عایشه (۲)

#نقد_ها_و_چالش_ها #عایشه #عزاداری

بررسی عزاداری عایشه (۲)

یکی از اشکالاتی که اهل تسنن و وهابیت بر علیه شیعیان مطرح می کنند، درباره برپایی محافل نوحه سرایی برای امام حسین علیه السلام می باشد. که چنین عملی را شیطانی و بدعت آمیز قلمداد می نمایند.

در حالیکه با سند صحیح در کتب اهل تسنن و وهابیت نقل شده است، که «عایشه» و «ام فروه» (خواهر ابوبکر) مجلس نوحه خوانی برای عزای ابوبکر برپا نمودند.

ابن سعد در این رابطه نقل می کند:

«هنگامی که ابوبکر از دنیا رفت، عایشه مجلس نوحه خوانی برای او برپا نمود. هنگامی که خبر این مجلس به عمر بن خطاب رسید، آنان را از نوحه خوانی بر ابوبکر نهی نمود. اما آن زنان قبول نکردند. به همین دلیل عمر بن خطاب به هشام بن ولید گفت: دختر ابو قحافه را از این مجلس بیرون بیاور. (مقصود ام فروه خواهر ابوبکر است) سپس عمر بن خطاب، ام فروه خواهر ابوبکر را با چند ضربه ی تازیانه زد و زنان نوحه خوان هنگامی که این را شنیدند پراکنده شدند. عمر بن خطاب به آنان گفت: آیا می خواهید که ابوبکر با گریه ی شما عذاب شود؟ رسول خدا فرمودند: مرده با گریه ی خانواده اش عذاب می شود».

 (الطبقات الکبری، ج۳، ص۱۹۱)

ابتدا در این پست به بررسی سند این روایت پرداخته، و ان شاء الله در روز های آینده نحوه استدلامان به این حدیث را مطرح می نماییم.

علمای متعددی از اهل تسنن و وهابیت تصریح به صحت سند این روایت نمودند. در ذیل به چند نمونه از آن اشاره می نماییم:

1 ابن حجر عسقلانی:

«وصله إبن سعد فی «الطبقات» بإسناد صحیح»

 (فتح الباری، ج۷، ص۵۵۰)

2 عبد الله بن محمد الدویش [محقق کتاب أخبار المدینة النبویة]:

«ورجاله رجال الصحیح»

 (أخبار المدینه النبویة، ج۲، ص۲۴۱)

3 دکتر عبد الله بن وکیل [محقق کتاب حدیث هشام بن عمار]:

«هذا إسناد صحیح»

 (حدیث هشام بن عمار، ص۱۸۹)

اشکالی که مخالفین شیعه در رابطه با سند این روایت مطرح می نمایند، اینست که این روایت بصورت مرسل نقل شده است. یعنی «سعید بن مسیب» که راوی این جریان می باشد اصلا زمان وفات ابوبکر را درک نکرده است تا بتواند این ماجرا را پس از مشاهده نمودن نقل نماید. بلکه او در زمان خلافت عمر بن خطاب بدنیا آمده است. و در نتیجه حکم چنین روایتی (مرسل) ضعیف بوده و استدلال نمودن به آن اشتباه می باشد.

پاسخ:

ما فعلا در صدد بررسی حجیت داشتن مرسلات تابعی یا عدم حجیت آن در نزد اهل تسنن و وهابیت نمی باشیم.

بلکه آنچه که مهم است اینست که علمای اهل تسنن و سلفی، بعضی از مرسلات تابعین را مستثنی نموده و آن را صحیح و قابل احتجاج می دانند. که از جمله آن مرسلات، مرسلات «سعید بن مسیب» می باشد. که در اینجا به چند نمونه از این اقوال اشاره می نماییم:

1 احمد بن حنبل:

«احمد بن بن حنبل و غیر او گفته اند: مرسلات سعید صحیح می باشند».

 (تذکرة الحفاظ، ج۱، ص۵۴)

2 إبن عبد البر:

«مراسیل سعید بن مسیب و محمد بن سیرین و إبراهیم نخعی نزد علما صحیح می باشند».

 (التمهید، ج۱، ص۲۹)

3 ذهبی:

«به مراسیل سعید احتجاج شده است».

 (سیر اعلام النبلاء، ج۴، ص۲۲۱)

4 ابن جبرین:

«و از [حکم] مرسلات، مراسیل سعید بن مسیب استثنا می شود. علما گفتند: زیرا مرسلات سعید بن مسیب مورد تتبع واقع شد و مسانید آن یافت شد و سعید بن مسیب حدیثی را جز از فرد ثقه یا صحابی ارسال نمی کند».

(فتاوی الشیخ إبن جبرین، ج۶۸، ص۴۳)

5 طحان:

«مراسیل حسن همانطور که علمای ما گفته اند شبیه به باد می باشد و نه بدان تیکه می شود و نه اخذ می شود. برای اینکه برایش فرقی ندارد از چه کسی ارسال کند. بخلاف مرسلات سعید بن مسیب به همه مرسلاتش اخذ می شود. حتی کسی که حدیث مرسل را قبول ندارد و رد می کند، مرسلات سعید بن مسیب را اخذ می کند. مثل امام شافعی».

 (خطب و دروس الشیخ عبد الرحیم الطحان، ج۶، ص۲۱۵)

مشکات هدایت