«تحلیل و بررسی نامه های امام حسین(ع)» قسمت چهارم/ دعوت جعده بن هبیره از حضرت برای حضور در عراق و پاسخ امام:

«تحلیل و بررسی نامه های امام حسین(ع)» قسمت چهارم/ دعوت جعده بن هبیره از حضرت برای حضور در عراق و پاسخ امام: کار حسن(ع) درست بوده و من هم چنین نظری ندارم که بخواهم علیه معاویه حرکت کنم

در دهه اول ماه محرم الحرام و ایام سوگواری اباعبدالله الحسین(ع) قرار داریم. این ایام بهترین فرصت است تا شیعیان اباعبدالله الحسین(ع) با مکتب و سلوک آن حضرت بهتر و بیشتر آشنا شوند. یکی از متقن‌ترین و بهترین راه برای این شناخت و آگاهی، مطالعه ی بیانات نورانی خود حضرت است. براین ‌اساس شفقنا در مباحثی کوتاه که در ایام عزاداری حسینی (ع) ارائه خواهد شد، با همراهی حجت الاسلام و المسلمین استاد سیدضیاء مرتضوی به بررسی مضمون و محتوای ۸ نامه و بیان نورانی امام حسین(ع) می پردازد.

به گزارش شفقنا، استاد سیدضیاء مرتضوی در بررسی دومین نامه از نامه های امام حسین(ع) بیان کردند:

نامه دوم که امام حسین(ع) در زمان حیات معاویه داشتند، نامه ای به «جعده بن هبیره» پسر عمه سیدالشهدا(ع) بود، جعده پسر ام هانی خواهر امیرالمومنین علی(ع) و از شیفتگان حضرت علی(ع) بود و در کوفه سکونت داشت. جعده بن هبیره در اواخر حیات معاویه نامه ای به امام حسین(ع) نوشت و خواهان اقدام و حرکت حضرت شد که امام حسین(ع) در پاسخ به جعده بن هبیره نامه ای نوشتند. این نامه از نخستین نامه های دعوت از امام حسین(ع) برای حضور در عراق و کوفه بود، آن هم در زمان حیات معاویه یا به عبارتی در اواخر عمر معاویه.

احتمال خلط دو واقعه تاریخی و تبیین دلایل آن

در مقدمه بررسی این نامه اشاره می کنم که در یکی از منابع حدیثی و تاریخی تحت عنوان کتاب «سلیم بن قیس» این قضیه نقل شده و منابع بعدی هم مانند «بحارالانوار» به نقل از کتاب «سلیم بن قیس» این موضوع را بازگو کردند. طبق این نقل، گویا یک یا دو سال پیش از مرگ معاویه، امام حسین(ع) در سفر حجی که داشتند، اجتماع بزرگی را در منا تشکیل دادند و در این اجتماع که به درخواست، تأکید و دعوت ایشان انجام شد، حدود ۲۰۰ نفر از صحابه پیامبر(ص) و بیش از ۵۰۰ نفر از تابعان، بنی هاشم و غیر بنی هاشم و برخی شخصیت ها مانند عبدالله بن عباس و عبدالله بن جعفر طیار حضور داشتند و امام حسین(ع) در این اجتماع بزرگ سخنرانی کردند.

طبق این منابع حضرت در این سخنرانی با اشاره به رفتار خشن و خونبار معاویه با شیعیان، شرحی مبسوط از فضایل و جایگاه اهل بیت(ع) مستند به آیات و گفته های پیامبر(ص) تبیین کردند و از آن جمع درخواست کردند که وقتی به محل ها و قبایل خود باز می گردند، این حقایق را بازگو کنند. طبق این نقل، حضرت تأکید کردند بر اینکه این افراد سایر افرادی که مورد اعتمادشان هستند را به حق و اهل بیت(ع) دعوت نمایند.

باید توجه داشت آنچه در این منبع درباره اجتماع و گردهمایی بزرگ در منا آمده، متفاوت است از خطابه امام حسین که در تُحَفُ العقول نقل شده و در برخی از مباحث فقهی هم به جملاتی از آن استناد می شود از جمله امام خمینی(ره) هم در بحث ولایت فقیه خود جمله ای از آن را مورد استناد قرار دادند

شفقنا