بداهه‌ی شاعران راه‌راه به مناسبت ورود کاروان اهل بیت علیهم‌السلام به کربلا

بداهه‌ی شاعران راه‌راه به مناسبت ورود کاروان اهل بیت علیهم‌السلام به کربلا

حلقه زد اشک ، اعوذُ بک من کرب و بلا

«سعی» کردیم و رسیدیم به صحرای «منا»

آه! صحرای بلا! آمده مهمان غریب

چه کسی مثل حسین است غریب‌الغربا؟

حاجیان در حرم، احرام نمادین بستند

من در این دشت کنم سنت جدم احیا

وقت رمی جمرات است و منم ابراهیم

پس از این امت جدم نرود راه خطا

حج آخر شد و من ذبح عظیم آوردم

سوی قربانگه عشّاق خودت کرب و بلا

بهر قربانی در راه تو اکبر دارم

ای به قربان تو اصغر، فتقبّل منّا

خواهرم بار گشائید در این دشت که هست

قتلگاه حرمِ محترمِ خونِ خدا

این بیابان چقدَر خار مغیلان دارد

خبر از پای پر از آبله دارد اینجا

هله ای باده‌خوران، وادی عشق است اینجا

پیر عشاق گرفته‌است دم واعطشا

این حسین است که هفتاد و دو مجنون دارد

از ازل در دل ما شور حسین است به پا

با عزیزان خود آهنگ سفر کرد حسین

تا شود عشق به سر حد نهایت معنا

ندهد وعده‌ به زمزم، زن و فرزندان را

آمده ذبح عظیمی بدهد آل عبا

«کاش لب تشنه نیفتد به زمین این مهمان»

دست برداشته این دشت مکرم به دعا

آسمان تکیه بر این خاک مقدس زده‌است

«خاک» از صبر، شده «تربت» و گردیده شفا

بداهه سرایان:

سید محمد صفایی، فهیمه انوری

سوده سلامت، رضا حسین‌پور

محمد باقر منصور سمایی، فرشته پناهی

فریبارییسی، حسن اویسی

سجاد فرخ‌نژاد، مرضیه قاسمعلی

محمد صبوریان، بانو محسن پور

مهنا صادقی، محمد عظامی

مهدی حمامی، محمدرضا هادی زاده

محمدعلی جعفری، مرضیه نجفی

طاهره ابراهیم نژاد

وطنز | بهترین شعرهای طنز