ماله کشی
نگو دولتی بود از مفتخور پر!
نگو دولتی بود بیکار و پُرخور!
بیا یکبهیک خوبیاش را بگویم
نزن بعد از ین بیخود و بیجهت غر!
در این هشت ساله رفاه و خوشی را
ندیدی که بر روی ما ریخت شُرشُر؟
دلار نجومی، طلای نجومی
چونان کهکشانیم و برّاق چون دُر!
چنین صرفهجو دیده بودی وزیری؟
که نگذاشته روی هم یک دو آجر!
+ چرا شیب خطّ تورم زیاد است؟
- که ما شاد گردیم در حین سُرسُر!
+ چرا ازدواج جوانان شده کم؟
- که کم گردد اینجا طلاق و تأثر!
دم آخری، وقتِ بدرود دولت
بگو با صدایی سراسر تفاخر:
جنابان و پیرانِ چسبیده بر میز
از این هشت ساله تشکّر تشکّر...
عباس تافته
وطنز | بهترین شعرهای طنز