#پاسخ_شبهه #امامت_الهی #غدیر

#پاسخ_شبهه #امامت_الهی #غدیر

قسمت دوم:

افرادی از اهل تسنن و وهابیت که چنین اشکال می کنند که در کجای قرآن نام حضرت علی علیه السلام آمده است، از اساس سوالشان دارای اشکال می باشد. زیرا اگر کسی اعتقاد داشته باشد که فقط قرآن تنها منبع برای أخذ دستورات دینی است، در چنین حالتی با کنار زدن سنت و دستورات پیامبر اکرم، بسیاری از امور دینی را از بین برده است. درحالیکه دستورات فراوانی از دین همانند تعداد رکعات نماز، جزئیات احکام روزه، تعداد طواف خانه خدا و... در قرآن نیامده و فقط از سنت پیامبر اکرم قابل اثبات می باشد.

آیا اهل تسنن و وهابیت می توانند به صرف اینکه این دستورات دینی در قرآن نیامده است، از قبول آن سرپیچی نمایند؟

جالب اینجاست کسانیکه دارای چنین اعتقادی می باشند توسط بزرگان اهل تسنن و حتی وهابیت هم مورد تکفیر قرار گرفته اند که به دو مورد اشاره می کنیم:

1 «بربهاری» از بزرگان اهل تسنن در این رابطه می نویسد:

«هرگاه شنیدی که برای شخصی روایتی آورده می شود و آن را قبول نمی کند و آن مطلب را از قرآن می خواهد، شک نداشته باش که آن شخص زندیق و بی دین است. و از نزد او برخیز».

 (شرح السنة،ص۱۲۲)

2 «بن باز» از مفتیان أعظم عربستان در مورد چنین اشخاصی می نویسد:

«کسی که نسبت به سنت پیامبر عناد ورزد و یا انکار نماید و یا اینکه گمان کند که جایز است از سنت پیامبر اعراض نماید و فقط اکتفاء به قرآن کند، پس همانا این فرد بسیار گمراه گشته است و به بالاترین درجه کفر می رسد و از دین اسلام خارج گشته است».

 (مجموع فتاوی،ج۹،ص۱۷۶)

آیا با وجود این فتاوی کسی از اهل تسنن و وهابیت دیگر جرأت می کند که چنین اشکالی را مطرح نماید؟

ادامه دارد...

[مشکات هدایت]