پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
إذا التَبَسَت علَیکُمُ الاُمورُ کَقِطَعِ اللَّیلِ المُظلِمِ فعلَیکُم بالقرآنِ ؛ فإنّهُ شافِعٌ مُشَفَّعٌ وماحِلٌ مُصَدَّقٌ ، مَن جَعَلَهُ أمامَهُ قادَهُ إلَى الجَنّةِ ، ومَن جَعَلَهُ خَلفَهُ ساقَهُ إلَى النارِ.
هر گاه کارها همچون پاره هاى شب تار بر شما تاریک و شبهه ناک شد ، به قرآن روى آورید؛ زیرا قرآن شفیعى است که شفاعتش پذیرفته است و شاکى و خصمى است که شکایتش قبول مى شود . هر که قرآن را فرا روىِ خود قرار دهد ، او را به سوى بهشت کشاند و هر که آن را پشت سر خویش نهد ، به سوى دوزخش براند .
نوادر الراوندیّ،ص۲۱-۲۲
احادیث ناب
انامجنون الرقیه سلام الله علیها]