پدر بابک خرمدین: عذاب وجدان ندارم/ مادر بابک خرمدین: بابک ماجرای قتل خواهرش را فهمیده بود
پدر بابک خرمدین :
هیچ کس به اندازه من مطالعه نکرده است.
۱۷ سال شبانه روزی تنها مشغولیت من خواندن کتاب بود و از زمانی که کرونا آمده، سه ماه در خانهام در چمخاله، تمام خاطراتم را پاکنویس کردم و از پنج سالگی تا الان که ۸۱ سالهام همه را نوشتهام.
از هیچ کدام از قتلهایی که کردم عذاب وجدان ندارم.
کابوسی به سراغم نمیآمد چون احساس گناهی نمیکردم و کسانی را که کُشتم فساد اخلاقی بالایی داشتند.
مادر بابک خرمدین:
از کشتن آنها اصلا ناراحت نیستم چون خیلی من زجر کشیدم و از دستشان اذیت شدم. کدام مادری راضی میشود بچهاش را بکشد.
اگر زمان به عقب برگردد و آنها خوب و مهربان باشند، آنها را نمیکشتم.
بابک من را کتک میزد.
رویم نمیشود بگویم با من چه کار میکرد.
شوهرم خیلی خوب است.
اینکه شوهرم من را بگیرد بزند یا فحشهای بد بدهد، نه! اصلا این طور نیست.
خودمان صبح گفتیم برویم پاسگاه بگوییم بابک را کشتیم. میخواستیم بیاییم که ماموران آمدند.
برای بابک مهم نبود خواهرش کجاست. نپرسید. او فهمیده بود.
میگفت آرزو نه زنگ میزند، نه خبری ازش هست، نکند بلایی سر آرزو آمده و کشته شده. اینها را میگفت ولی هیچ چیز دیگر برایش مهم نبود.
/ ایسناخراسان