شعری برای رادیوی عزیز

شعری برای رادیوی عزیز

ای رادیو، ترنّم بی‌پایان

ای جعبۀ عزیز خیال‌انگیز

میراث عاشقانۀ انسان‌ها

ای سینه‌ات ز خاطره‌ها لبریز

ای قصه‌گوی عشق وغم و شادی

با آن صدای گرم و دل‌انگیزت

یک عمر غوطه خورده‌ام ای دریا

در طول‌موج‌های گهرخیزت

چشمم کنون شده‌ست سراپاگوش

زیبایی شنیدنی‌ات عشق است!

گوشم کنون شده‌ست سراپا چشم

یعنی صدای دیدنی‌ات عشق است!

ای سرزمین خاطره‌ها، امروز

دارد جهان به گوش تو می‌خواند:

خوش باش ای رسانۀ جاویدان

تنها صدا...صداست که می‌ماند

#سعید_سلیمان_پور

«روز رادیو» را به همه اهالی ذوق،

مخصوصاً همکاران رادیویی‌ام، تبریک می‌گویم