جلسه سران کلان درکلانشهرهابرای رفع مشکلات معیشت مردم
جلسه سران کلان درکلانشهرهابرای رفع مشکلات معیشت مردم
حضرت عیسی (ع) با جمعی در جایی نشسته بود. مردی هیزم شکن از آن راه با خوشحالی و خوردن نان می گذشت.
حضرت عیسی (ع) به اطرافیان خود فرمود: «شما تعجب نمی کنید از این که این مرد بیش از یک ساعت زنده نیست؟».....
ولی آخر همان روز آن مرد را دیدند که با بسته ای هیزم می آید. تعجب کردند و از حضرت(ع) علت نمردن او را پرسیدند. حضرت(ع) بعد از احوال پرسی از مرد هیزم شکن فرمود: «هیزمت را باز کن».
وقتی که باز کرد، مار سیاهی را در لای هیزم او دید.حضرت عیسی (ع) فرمود: «این مار باید این مرد را بکشد ولی تو چه کردی که از این خطر عظیم نجات یافتی؟»
گفت: «نان می خوردم که فقیری از مقابل من گذشت. قدری به او دادم و او درباره من دعا کرد.»
حضرت عیسی (ع) فرمود: بر اثر همان دستگیری از مستمند، خداوند این بلای ناگهانی را از تو برداشت و 50 سال دیگر زنده خواهی بود.
تفسیر نمونه
گزارش مقدماتی زمین‌لرزه بزرگی: 4.4
گزارش مقدماتی زمین‌لرزه
بزرگی: 4.4
محل وقوع: مرز استانهای همدان و لرستان - حوالی نهاوند
تاریخ و زمان وقوع به وقت محلی: 1400/01/03 16:36:48
طول جغرافیایی: 48.47
عرض جغرافیایی: 34.08
عمق زمین‌لرزه: 19 کیلومتر
نزدیکترین شهرها:
15 کیلومتری نهاوند (همدان)
17 کیلومتری اشترینان (لرستان)
23 کیلومتری گیان (همدان)
نزدیکترین مراکز استان:
66 کیلومتری خرم آباد
80 کیلومتری همدان
iribnews.ir
فاصلۀ‌بی‌فاصله
فاصلۀ‌بی‌فاصله
شما درراهِ،امام‌زمانتان‌ازچشمانتان‌گذشتیدومن چشمانم را به غبارِ #گناه، آلوده کردم. شما در قلبتان‌حسینیه‌ای بناکردیدومن‌قلبم‌رابه،حراجِ،دنیا گذاشتم شماعمرتان
#راوقفِ‌امامِ‌زمانتان‌کردیدومن‌عمرم‌رابه‌بهایی ناچیزفروختم.
شما باعث خشنودی و لبخندِ رضایت امام زمانتان می‌شدید و من چه بی‌رحمانه با گناهانم باعث گریۀ حضرت می‌شوم..
و حال، فاصلۀ بی‌فاصلۀ شماباحضرت، بین‌الحرمین است و عبادتگاه عاشقان اما فاصلۀ من با حضرتِ صاحب به اندازۀ گناهانم است.
خوب می‌دانم که با کریمان کارها دشوار نیست؛ حر آزادانه به سمت یار برگشت و عاشقانه بندۀ او شد. راه برگشتن من هم باز است و حضرت دوست، مشتاق بازگشتِ من...
#پاسخ_به_شبهات #مهدویت #عمر_طولانی جواب نقضی:
#پاسخ_به_شبهات #مهدویت #عمر_طولانی
جواب نقضی:
ای کاش شبهه کنندگان قبل از اینکه اینچنین شبهاتی را در رابطه با عمر طولانی حضرت مهدی علیه السلام مطرح می کردند، به کتب معتبر و علمای خودشان مراجعه می نمودند. تا متوجه سستی و بی پایه بودن این شبهه شوند. غافل از اینکه خود اهل تسنن و وهابیت در رابطه با یکسری از افرادی قائل به عمر طولانی و حتی بیشتر از حضرت مهدی علیه السلام هستند. که به چند نمونه اشاره می نماییم:
1 حضرت عیسی:
بر اساس منابع اهل تسنن و وهابیت یکی از انبیایی که تا به الان زنده است و حیات دارد، حضرت عیسی می باشد. ابن تیمیه در این رابطه می نویسد:
«حضرت عیسی زنده است و از دنیا نرفته است.»
مجموعة الفتاوی، ج۴ ص۱۹۳)
2 حضرت خضر:
یکی از کسانی که به گفته جمهور علمای اهل تسنن، خداوند به او عمر طولانی داده و تا به الان زنده می باشد، حضرت خضر است. حضرت خضر است. بدر الدین عینی در این رابطه می نویسد:
«جمهور نظرشان بر این است که حضرت خضر تا روز قیامت زنده است... و ابن صلاح گفت: خضر در نزد جمهور علما و صالحین زنده است.»
(عمدة القاری، ج۲ ص۹۱)
3 حضرت نوح:
همانطور که همه می دانیم یکی از انبیایی که دارای عمر طولانی بوده است، حضرت نوح می باشد.
خداوند متعال تا ۹۵۰ سال از عمر حضرت نوح را در قرآن اشاره می نماید. در سوره عنکبوت آیه ۱۴ می فرماید:
«و همانا نوح را به سوی قومش فرستادیم، پس نهصد و پنجاه سال در بین آنان بود.»
علمای اهل تسنن این عمر ذکر شده در قرآن را به عنوان مدت تبلیغ و رسالت حضرت نوح می دانند. و برای مجموع عمر حضرت نوح از «۱۰۵۰» تا «۱۷۰۰» سال را ذکر نمودند. شوکانی در تفسیرش جزئیات این اقوال را ذکر نموده است.(برای مطالعه بیشتر، به اسکن این کتاب در پست های بعدی مراجعه شود).
با توجه به مطالب گفته شده، از اهل تسنن و وهابیت می پرسیم:
چطور از منظر شما این افراد نامبرده می توانند عمر طولانی داشته و یا حتی تا به الان زنده باشند، ولی هنگامی که به امام زمان علیه السلام می رسید، می گویید نمی شود؟
چطور خداوند قدرت دارد چنین عمر طولانی به این بندگانش بدهد، ولی العیاذ بالله نسبت به امام زمان علیه السلام چنین توانایی و قدرتی ندارد؟
آیا این چیزی جز تعصب و لجاجت نیست؟
ادامه دارد...
[مشکات هدایت]
حکمت 271 نهج البلاغه" روش صحیح قضاوت (قضایى):
حکمت 271 نهج البلاغه" روش صحیح قضاوت (قضایى):
رُوِیَ أَنَّهُ (علیه السلام) رُفِعَ إِلَیْهِ رَجُلَانِ سَرَقَا مِنْ مَالِ اللَّهِ، أَحَدُهُمَا عَبْدٌ مِنْ مَالِ اللَّهِ وَ الْآخَرُ مِنْ عُرُوضِ [عُرْضِ] النَّاسِ؛ فَقَالَ (علیه السلام):
(دو نفر دزد را خدمت امام آوردند که از بیت المال دزدى کرده بودند، یکى برده مردم، و دیگرى برده‌اى جزو بیت المال بود، امام فرمود):
أَمَّا هَذَا فَهُوَ مِنْ مَالِ اللَّهِ وَ لَا حَدَّ عَلَیْهِ، مَالُ اللَّهِ أَکَلَ بَعْضُهُ بَعْضاً، وَ أَمَّا الْآخَرُ فَعَلَیْهِ الْحَدُّ الشَّدِیدُ، فَقَطَعَ یَدَهُ.
روش صحیح قضاوت (قضایى):
برده اى که از بیت المال است حدّى بر او نیست، زیرا مال خدا مقدارى از مال خدا را خورده است، امّا دیگرى باید حدّ دزدى با شدّت بر او اجرا گردد (سپس دست او را برید