عَنِ الْفُضَیْلِ بْنِ یَسَارٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع:

«عَنِ الْفُضَیْلِ بْنِ یَسَارٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع یَقُولُ‌ مَنْ مَاتَ وَ لَیْسَ لَهُ إِمَامٌ فَمِیتَتُهُ مِیتَةٌ جَاهِلِیَّةٌ وَ مَنْ مَاتَ وَ هُوَ عَارِفٌ لِإِمَامِهِ لَمْ یَضُرَّهُ تَقَدَّمَ هَذَا الْأَمْرُ أَوْ تَأَخَّرَ وَ مَنْ مَاتَ وَ هُوَ عَارِفٌ لِإِمَامِهِ کَانَ کَمَنْ هُوَ قَائِمٌ مَعَ الْقَائِمِ فِی فُسْطَاطِهِ»

(الغیبة للنعمانی، ص۳۳۱)

ترجمه: «فضل بن یسار گفت: از امام باقر شنیدم که می فرمود: هر کس بمیرد و امامی نداشته باشد مرگش مرگ جاهلی باشد. و هر کس بمیرد در حالیکه آشنا به امام خویش است، همانند کسی است که در خدمت قائم در خیمه ی آن حضرت باشد.»

#جمعه_های_مهدوی #یا_صاحب_الزمان

#یوسف_زهرا_سلام_الله_علیها