حکمت_154 : اهمیّت نیّت ها(اخلاقى، سیاسى)

حکمت_154 : اهمیّت نیّت ها(اخلاقى، سیاسى)

وَ قَال َ علیُّ(علیه السلام): الرَّاضِی بِفِعْلِ قَوْمٍ کَالدَّاخِلِ فِیهِ مَعَهُمْ، وَ عَلَى کُلِّ دَاخِلٍ فِی بَاطِلٍ إِثْمَانِ، إِثْمُ الْعَمَلِ بِهِ وَ إِثْمُ الرِّضَى بِه.

امام علیه السّلام (در باره راضى بودن بکار دیگرى) فرموده است:

کسیکه بکار گروهى خوشنود باشد مانند آنست که با ایشان در آن کار همراه بوده (چون رضایت بکار زشت، مستلزم، دوست داشتن آنست و آن از صفات رذیله و گناهان است و مستحقّ کیفر مى باشد) و فرق کننده کار و کسی که راضى بآن است،اینست که،  گردن گناه کار دو گناه است:

 (یکى) گناه بجا آوردن آن، و (دیگرى) گناه رضا و خوشنودى بآن (که در نیّت و دل است).

arbaeen_ba_shoma