صدای_معلمان دوستان و همکاران ارجمند سلام. مخالفت و انتقاد کردن ازشیوه ی بازگشایی مدارس

صدای_معلمان

دوستان و همکاران ارجمند سلام.

مخالفت و انتقاد کردن ازشیوه ی بازگشایی مدارس  ، خدای ناکرده دلیل بر دغدغه نداشتن آموزش توسط معلمان انگاشته نشود. ما جامعه ی فرهنگیان از خود دانش آموزان و اولیای آنها بیشتر دغدغه ی آموزش نسل آینده ساز را داریم. از سوی دیگر ما میدانیم که بازگشایی مدارس چه شور و نشاطی در خانواده ها و جامعه ایجاد میکند و تعطیلی آموزش چه ناهنجاریهای روانی و اخلاقی که ایجاد نمیکند. اما این مطلب را هم باید دانسته باشیم که بازگشایی مدارس و حضور فیزیکی دانش آموزان در آموزشگاهها با تمام شادابی و شوری که همراه دارد، اگر به از دست دادن عزیزی از جامعه ی دانش آموزان یا معلمان بینجامد، نه تنها بی ارزش و ضد نشاط و شادابی است بلکه یک گناه نابخشودنیست. ممکن است این سوال پیش آید که ما تا سالها باید با این ویروس زندگی کنیم پس تکلیف آموزش چه میشود؟ در پاسخ باید گفت از آنجا که امسال اولین سال تحصیلیست که آغاز آن با همه گیری بیماری کرونا همراه است لذا بهتر آن بود که در هر استانی یک یا چند مدرسه از مناطق مختلف با رعایت پروتکلهای بهداشتی سختگیرانه به صورت آزمایشی در دو هفته ی پایانی شهریور بازگشایی میشدند و در صورت نتایج مثبت و اشاعه نیافتن بیماری، بقیه ی مدارس هم با استفاده از تجربه ی این مدرسه ها، سال تحصیلی را با اضطراب کمتری آغاز میکردند.

با سپاس فراوان احمد فرهادی

سلام. در رابطه با بازگشایی مدارس میخواستم یه نکته ای رو بگم، مدارس استثنایی  که در واقع بیشتر جنبه مرکز نگهداری داره چرا باید تو این شرایط بازگشایی بشه؟ در صورتی که دانش آموزان استثنایی به خصوص اختلالات رفتاری و اتسیم اصلاً مفهوم بهداشت فردی و محیط براشون معنایی نداره. مابقی هم به دلیل مشکلات جسمی نمیتونن رعایت کنند. در این شرایط چه اصراری برای بازگشایی مدارس استثنایی وجود داره؟!

یکی به جناب وزیر بگه بیشتر مدارس سمت سیستان و بلوچستان به آب و برق متصل نیستن! چگونه به اینترنت متصل شدن؟!

سلام و خسته نباشید. خواستم بدونم اینکه گفتن مدارس باز بشه و‌ حضوری باشه واقعاً با تفکر و کارشناشی شده هستش؟! متاسفم واقعاً. بنظر این آقایون میشه به یه بچه ابتدایی گفت به کسی نزدیک نشو خطرناکه؟ آیا این مسئولین به این فکر کردن که اگه خدایی نکرده یک نفر تو یه مدرسه ناقل این ویروس باشه چه فاجعه‌ای بار میاد؟ یا منتظر هستن تا چند نفری گرفتار بشن و بعد بیان بگن غیرحضوری میشه؟!

آقای وزیر! درِ مدارس با رعایت کردن پروتکل های بهداشتی به روی دانش اموزان باز شد. منتها نحوه ایاب و ذهاب دانش آموزان یه مدرسه ۹۰۰ نفری که همه اولیا وسیله شخصی ندارن و از شرق به غرب شهر باید برن چی میشه؟

FarhangianNews1 اخبار فرهنگیان (https://t.me/joinchat/AAAAADvfe2Dn5htC7owXBg

تکذیب شایعه مرگ دانش آموزی به علت کرونا در مدرسه ای در تهران

تکذیب شایعه مرگ دانش آموزی به علت کرونا در مدرسه ای در تهران

در پی انتشار ویدئویی در فضای مجازی مبنی بر فوت دانش آموزی در مدرسه بخاطر کرونا، سخنگوی آموزش و پرورش شهر تهران ضمن تکذیب این ادعا، از پیگیری این موضوع توسط پلیس فتا برای شناسایی عاملان انتشار این ویدئو خبر داد.

در ویدئوی مذکور، فردی مدعی شده که روز یکشنبه ۱۶ شهریور ماه ۹۹، دانش آموزی در مدرسه امام علی در منطقه ۱۸ تهران جان خود را به علت کرونا از دست داده است.

FarhangianNews1

هیچ وقت از خودمون #پرسیدیم قیمت یه روز زندگی #چنده ؟

هیچ وقت از خودمون

#پرسیدیم قیمت یه روز زندگی #چنده ؟

#ما_که قیمت همه چیز رو با پول#می_سنجیم

#تا_حالا شده از خدا  #بپرسیم :

#قیمت یه دست سالم  #چنده؟

#یه_چشم بی عیب چقدر  #می_ارزه ؟

#چقدر باید بابت اشرف مخلوقات بودنمون  #پرداخت_کنیم ؟

#قیمت یه سلامتی فابریک  #چقدره؟

#وخیلی سوال ها مثل این...

#ما_همه چیز را مجانی داریم و شاکر #نیستیم!!!!

#خدایا_برای_تمام_نعمتهایت_که_به #مادادی_سپاسگزاریم

امامزاده نون ماستی در مشهد! یک نون، ۳۰ سیر ماست، نذر حضرت عباس

http://uupload.ir/files/8xuf_%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87_%D9%86%D9%88%D9%86.jpg

امامزاده نون ماستی در مشهد!

یک نون، ۳۰ سیر ماست، نذر حضرت عباس

هما سعادتمند

نام «امام‌زاده نون‌ماستی» یا «آقا نون‌ماستی» به گوش موسپیدکرده‌های خراسانی آشناست. دلیل این آشنایی را بگذارید به پای نذری که به اقوالی، بیش از ۲۰۰ سال است هر هفته در این بنا ادا شده است؛ حکایت از این قرار است که سال‌های زیادی است هر سه‌شنبه زنانی که حاجتی دارند، به این مکان مقدس می‌آیند، دخیل می‌بندند و پس از برآورده شدن حاجتشان، بنا به وسعشان، مقداری نان و ماست نذر و بین زائران پخش می‌کنند. اما اینکه چه شده که نذر نان و ماست پایش به این مزار مقدس باز شده است، روایتی دیرین دارد. براساس حافظه تاریخ شفاهی مردم مشهد، آن زمان‌ها که هنوز گنبد خشتی بر روی مقبره شاهزاده محمد (ع) ساخته نشده بود، در مجاورت این مکان، قبرستانی بود که زنان روز‌های سه‌شنبه بعد از زیارت مزار امام‌زاده، نذر خود را در آنجا ادا می‌کردند؛ البته نذر کردن برای پخش نان و ماست در این امام‌زاده، آداب و رسوم خاص خودش را دارد. به این صورت که زن‌ها ابتدا باید نیت می‌کردند؛ نیتی واضح به‌منظور برآورده شدن حاجتشان. این نیت بیشتر به این شکل بوده است که بعد از نیت کردن در دل، روبه‌روی مزار شاهزاده‌محمد می‌ایستادند و می‌گفتند: «یا شاهزاده‌محمد! اگر حاجتم برآورده شود، یک سیر نون و ماس، نذر حضرت عباس (ع).» بعد از آن نیز یک سنجاق را به کنار پوشش روی مزار امام‌زاده قفل می‌کردند و به خانه خود می‌رفتند و منتظر گرفتن حاجت و نیت خود می‌شدند.

به اعتقاد بسیاری از مردم مشهد که پیشینه دقیقی ندارد، مقدار نان و ماستی که نذر می‌شود، مشخص است و نباید از پنج سیر ماست و یک من نان کمتر یا زیادتر باشد، والا نذر پذیرفته نیست، اما خادم گنبد معتقد است که تغییر وزن نان و ماست و افزودن بر آن، اشکالی ندارد، به‌شرط آنکه صاحب نذر بضاعت کافی برای خرید آن را داشته باشد، در غیر این‌صورت می‌تواند نصف مقدار فوق را تهیه کند.

ناگفته نماند که در این سال‌ها به‌دلیل رعایت نکات بهداشتی، دیگر نذری نان و ماست را خود نذرکننده به‌صورت مستقیم توزیع نمی‌کند، بلکه چند صندوق پول برای نذری درنظر گرفته شده است که مردم بعد از گرفتن حاجت، پول نان و ماست خود را داخل آن می‌اندازند و خادمان گنبد با این پول، نان و ماست می‌خرند و سه‌شنبه‌ها دربین مردم پخش می‌کنند./شهرآرا

tarikhmashhad

روضه ۲۵۰ ساله در مشهد! مروری بر تاریخ یک روضه ۲۵۰ ساله در مشهد

http://uupload.ir/files/oc21_%D9%85%D8%B1%D9%88%D8%B1%DB%8C_%D8%A8%D8%B1.jpg

روضه ۲۵۰ ساله در مشهد!

مروری بر تاریخ یک روضه ۲۵۰ ساله در مشهد

سیده نعیمه زینبی

خانه بوی حسینیه می‌دهد. یک حسینیه کوچک خانگی در دل محله بهارستان. چند پله ما را به فضای بالایی فرا می‌خواند.راهروی کنار آشپزخانه به حیاط راه دارد که شلوغی آن خبر از پخت غذا می‌دهد. بساط آشپزخانه برپاست تا شام عزاداران را تهیه کند.

جلوی در خانه در خیابان سحر چند پرچم منقوش به نام ائمه نغمه خوان در باد هستند. صدای زنگ را در سرسرای خانه می‌پیچانیم تا یکی به استقبالمان بیاید. نوه بزرگ آقای دانش ما را خوشامد می‌کند. کفش‌هایمان را می‌کَنیم. کنار راهروی ورودی چند ردیف بزرگ جاکفشی که تا سقف رفته است ما را یاد حسینیه‌ها می‌اندازد. چند پله را بالا می‌رویم تا به فضای اصلی خانه وارد شویم.

پیرمرد با چند دختر و پسر نوجوان انتظارمان را می‌کشند. از آنجا که قرارمان این است که آقا بزرگ همراه با نوه‌ها برای مصاحبه حاضر شوند کاملا انتظارش را داریم که با چنین جمعی روبه‌رو شویم. روضه‌شان به جا مانده از یک مجلس قدیمی در دل بمرود شهرستان قائن است. این روضه اکنون متعلق به میرزا محمدعلی دانش متولد بمرود قائن در تاریخ ۱۱/۴/۱۳۲۵ است.

تاریخچه زندگی اجدادشان به وزارت در دربار صفوی و سپس نادرشاه باز می‌گردد. حتی نقل است که کسی که تاج نادر را بر سرش گذاشت جد پدری‌شان میرزا محمد اکبر منشی است. او نویسنده یکی از منظومه‌های قدیمی عاشورایی در سال ۱۱۷۰ هجری با نام «مقامات حسینی» است که نسخ خطی آن در کتابخانه و مرکز اسناد مجلس به شماره ۹۰۹۴۶ موجود است. سند روضه‌شان را از زمان منشی بمرودی دارند تا ادعای ۲۵۰ ساله بودن روضه‌شان مستند باشد. حالا ما با یک روضه روبه‌روییم و سه نسل. روضه‌ای که از نسل منشی بمرودی به پسرانش در نسل‌های بعدی رسیده است و سپس از سال ۵۴ توسط محمدعلی دانش همراه با هجرت تعداد زیادی از بمرودی‌ها به مشهد آورده شد و حالا با نظارت خودش به دست نوه‌هایش اداره می‌شود. حضور نسل جوان و نوجوان در کنار بزرگ‌ترها، راز ماندگاری این میراث ارزشمند است که امید حفظش را برای بزرگان خاندان دانش دوچندان می‌کند./شهرآرا

Tarikhmashhad