حسین جان

حسین جان

روزی که شود ” اِذَا السَّمٰاء ُانْفَطَرَت ”

وانگه که شود ” اِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَت ”

من دامن تو بگیرم اندر ” سُئِلَتْ ”

گویم صَنَما ” بِاَیِّ ذَنْبٍ قُتِلَت ”

عشق تو مرا ” اَلَسْتُ مِنْکُمْ بِبَعید ”

هجر تو مرا ” اِنَّ عَذٰابی لَشَدید ”

بر کنج لبت نوشته ” یُحیِی و َیُمِیت ”

مَنْ مٰاتَ مِنَ الْعِشقِ فَقَد مٰاتَ شَهید