پس به قول دوست و دشمن، سعادتی که می‌گفتند کجاست؟

پس به قول دوست و دشمن،

سعادتی که می‌گفتند کجاست؟

رستگاری کدام است؟

پس آیا نجات ما در تماشای بی‌چون و چرای ابدی

حرکت‌ها و سکون‌ها است؟

بودن و هیچ نگفتن.

همچون کُناری تنها زیر بارانی از چراهای بی‌پایان؟

آیا روزی کسی یافت خواهد شد

که بدون توسل به استناد باران و نور و چشم کبوتر و بوی کُندر،

چشم در چشم ما بایستد،

و به سادگی سلام خواهرزادة کوچکمان،

ستارة دنباله‌دار رنج ما را به مدار منظومة تازه و شادابی ببرد؟

حسین_پناهی

ستاره‌ها

به_وقت_گرینویچ

کانال اصلی حسین پناهی

hoseinpanah

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.