پس به قول دوست و دشمن،
سعادتی که میگفتند کجاست؟
رستگاری کدام است؟
پس آیا نجات ما در تماشای بیچون و چرای ابدی
حرکتها و سکونها است؟
بودن و هیچ نگفتن.
همچون کُناری تنها زیر بارانی از چراهای بیپایان؟
آیا روزی کسی یافت خواهد شد
که بدون توسل به استناد باران و نور و چشم کبوتر و بوی کُندر،
چشم در چشم ما بایستد،
و به سادگی سلام خواهرزادة کوچکمان،
ستارة دنبالهدار رنج ما را به مدار منظومة تازه و شادابی ببرد؟
حسین_پناهی
ستارهها
به_وقت_گرینویچ
کانال اصلی حسین پناهی
hoseinpanah