کمی درباره خانه‌تکانی بدانیم:

کمی درباره خانه‌تکانی بدانیم: غبارروبی در آئین خانه‌تکانی پیام اندوه‌کشی، فقرزدایی، نظم و نظافت را دارد. گردگیری خانه و سفید کردن ظروف مسی از آئین‌های کهن ایرانی است.

خانه‌تکانی و زدودن آلودگی و پلشتی‌ها از فضای خانه و کاشانه در آخر سال، مظهر و نمادی از بیرون کردن ارواح خبیث، ناپاک و فرسوده از محیط زیست و زدودن سیاهی، فقر، اندوه و آماده کردن فضای خانه در آستانه‌ نوروز است.

برخی پژوهشگران، خانه‌تکانی و آرایش محیط زندگی را از دستورات آئین زرتشت می‌دانند، زیرا فکر می‌کنند رابطه‌ای بین فروهرها، ارواح پاک و نیک با نامگذاری اولین ماه فصل بهار، یعنی فروردین وجود دارد، به گواهی بیشتر منابع حتی اوستا، فرود فروهرها در روزهای پایانی سال کهنه و چند روز نخست سال نو انجام می‌شود.

 در برخی روستاها برای زدودن غبار و خاک، در و دیوار خانه‌های خود را با دوغاب سفید می‌کردند تا همه‌جا نو شود.

در حقیقت خانه‌تکانی نظافت و بهداشت فردی و بهداشت عمومی است.

در زمان قدیم، ایرانیان بر این باور بودند که شیاطین، پلیدی و اهریمن در گوشه‌های تاریک دست‌نیافتنی، خانه می‌کنند و باید آن‌ها را بیرون کرد، از این رو برای زدودن آلودگی و سیاهی و بیرون کردن پلشتی‌ها از فضای خانه، گرد و غبار را از هر گوشه خانه پاک می‌کردند. در حقیقت، این همان میکروب‌هایی است که در این مکان به‌وجود می‌آید.

از دیگر اعتقادات مردم این بود که لباس‌های مختص بهار و تابستان را که در صندوق بود و همچنین لحاف، تشک،‌ ملحفه‌ها و ... را در آفتاب پهن می‌کردند، چراکه می‌گفتند آفتاب شیطان‌کُش است که در واقع همان از بین بردن میکروب‌ها توسط نور خورشید است.

یکی از جالب‌ترین آدابی که در گذشته بین اغلب شهرهای ایران مرسوم بود، آئین فرش‌تکانی بود. قبل از این‌که فرش‌ها را بشویند، با زدن چوب به آن، خاک فرش را خوب می‌گرفتند، سپس فرش‌ها را با آب می‌شستند. اگر خوب خاک‌گیری نمی‌شد، رنگ‌های فرش با هم درمی‌آمیخت.

مهم‌ترین پیام خانه‌تکانی بعد از بهداشت عمومی و فردی ایجاد اتحاد و همبستگی بین خانواده‌ها، دوستان و آشنایان در محله‌ها، روستاها و شهرها و حتی کشورهای همجوار است. در این ایام، تمام اهل خانواده با یکدیگر متحد و به خانه‌تکانی مشغول می‌شوند. همچنین همسایگان و دوستان همگی به تمیز کردن کوچه‌ها و جوی‌ها می‌پردازند.

در روستاها همه با اتحاد و همدلی به لایروبی قنات، چشمه‌ها، نهرها و کاریزها می‌پرداختند و در نهرها عطر و گلاب می‌پاشیدند که به آن نوروز رودها می‌گفتند.انجمن چهارباغ

TarikhMashhad

[In reply to تاریخ مشهد]