فاطمه فاطمه است
فاطمه فاطمه است
فاطمه به تصریح شخص پیامبر، یکی از چهار چهره ممتاز زن در تاریخ انسان است : مریم، آسیه، خدیجه، و در آخر : فاطمه.
چرا در آخر؟
کامل ترین حلقه زنجیر تکامل در همه موجودات، در طول زمان و در همه دوره های تاریخی، آخرین؛ و نیز در انبیا، آخرین و فاطمه از زنان مثالی جهان، آخرین.
ارزش مریم به عیسی است که او را زاده و پرورده.
ارزش آسیه (زن فرعون) به موسی است که او را پرورده و یاری کرده.
ارزش خدیجه به محمد است که او را یاری کرده و به فاطمه که او را زاده و پرورده است.
و ارزش فاطمه؟
چه بگویم؟
به خدیجه؟
به محمد؟
به علی؟
به حسین؟
به زینب؟
به خودش !
منبع :
کتاب فاطمه فاطمه است ، انتشارات سپیده باوران ، ص ۱۶۳
دکتر علی شریعتی
Be_Sooye_Zohoor
اهل ایرانم من...
اهل ایرانم من...
روزگارم بد نیست،،،
کشوری دارم من...
که به اذعان خود غربیها، قدرت اول این منطقه است...
چه کسی بود صدا زد تحریم؟! چه کسی بود صدا زد لوزان!
سخن از افراط و سخن از تفریط است...
من در این آبادی...
دیپلماتی را دیدم که همه اش میخندید!!!
و رییسی که مرا اهل جهنم دانست... وبه من گفت که دلواپس چی هستی تو؟
رو به او کردم و با فرم ملیحی که خودش میداند...
همزبان گشتم و با او به سخن بنشستم...
و برایش گفتم ؛ آنچه را میدانم،...دل من آرام است... و دگر نیست دلم دلواپس...
من خدایی دارم که دراین نزدیکی است...
و دلم قرص به مردی است بزرگ...
رهبری دارم من ، رهرو راه علی(ع)...
رهبری دارم من ، که در این ورطه وانفسایی و در این طوفانها، چشم در چشم دل او بستم...
و دلم چون یک کوه ، تکیه دارد به دل دریایش!
تو بگو یک ذره ، تو بگو یک لحظه...نیستم دلواپس!!!
چون که بعد از الله که خدا حفظ کند آقا را...
بگو ان شاءالله...
چشم امید به دستان على دارم من...
او بگوید همگى میجنگیم...
او بخواهد همگى میمیریم...
او اگر امر کند ، انتقام فدک و کرب و بلا را یکجا ما از این دشمن دون میگیریم!
الّلهُمَّـ عَجِّل‌لِوَلیِّڪَ الفَرَج
Be_Sooye_Zohoor
امام سجاد علیه السلام :
امام سجاد علیه السلام :
سه حالت و خصلت در هر یک از مؤمنین باشد در پناه خداوند خواهد بود و روز قیامت در سایه رحمت عرش الهى مى باشد و از سختى های صحراى محشر در امان است :
اوّل آن که در کارگشائى و کمک به نیازمندان و درخواست کنندگان دریغ ننماید.
دوّم آن که قبل از هر نوع حرکتى بیندیشد که کارى را که مى خواهد انجام دهد یا هر سخنى را که مى خواهد بگوید آیا رضایت و خوشنودى خداوند در آن است یا مورد غضب و خشم او مى باشد.
سوّم قبل از عیب جوئى و بازگوئى عیب دیگران ، سعى کند عیب هاى خود را برطرف نماید.
بحارالا نوار: ج۷۵ ص۱۴۱
Be_Sooye_Zohoor