تلنگر : روزی در عرش و روزی...

تلنگر

روزی در عرش و روزی...

روزی سرداری ما را با خودش به عرش می‌برد و روزی دیگر هواپیمایی در اثر خطای انسانی (!) سقوط می‌کند...

به خودمان که می‌آییم می‌فهمیم ما مسافران آن هواپیما بودیم؛ روزی در عرش و روزی...

داریم زیر و رو می‌شویم و در اثر همین فتنه هاست که غربال می‌شویم.

«آری زمانی بر مردم می‏ آید که دل مؤمن در درونش آب می‌شود، همانطور که سُرب در آتش آب می‌شود و نیست سبب آن، مگر اینکه فتنه‌ها و بدعت‌هایی را که در دین آن‌ها ظاهر گشته مشاهده می‌کند و توانایی تغییر و برطرف ساختن آن‌ها را ندارد.» (امالی طوسی، ج ٢)

از سرزنش هیچ سرزنش گری نمی‌ترسیم و تا آخر (همان آخر) پشت حق و صداقت می‌ایستیم

جمعیت رهروان امر به معروف ونهی ازمنکراستان خراسان رضوی