بایزید بسطامی می گوید:
هیچکس بر من غلبه نکرد،
مگر مانندِ جوانی از اهل بلخ
که به قصد حج بر ما وارد شد و گفت:
«یا بایزید! حد زهد در نزد شما چیست؟»
گفتم: «اینکه چون بیابیم بخوریم
و چون نیابیم صبر کنیم.»
جوان گفت:
«پیش ما سگان بلخ نیز چنین اند.»
گفتم:
«پس حد زهد پیش شما چیست؟»
گفتا:
«اینکه چون نیابیم شکر کنیم و چون
بیابیم ایثار کنیم و بر دیگران ببخشیم.»
"عطار نیشابوری