عاقبت ۲۰ سال زحمت و تلاش صادقانه در آموزش و پرورش و شومن بازی های وزیر و مسئولینِ وقت را در فیلم فوق ببینید.
مملکتی که مسئولان آن فقط در فکر سلفی گرفتن و شانتاژ خبری و رسانه ای هستند، وضعیت معلمان حادثه دیدهی آن بهتر از این نمیشود.
نمایندگانی که فقط در ایام نزدیک انتخابات برای یارگیری و رأی آوری مصاحبهها کرده و وانمود میکنند که دلسوزتر از آنها برای جامعه وجود ندارد کجا هستند و چرا هیچ حرکتی از آنها ندیده و نمیبینیم؟
آنهایی که برای جست و خیز چند کودک دبستانی زمین و زمان را به هم دوخته بودند در این دوسال کجا بودند؟ و در اینگونه موارد چرا رگ گردنشان باد نمیکند؟
واقعا خجالت آور است. خیلی وقت ها باید شرم کنیم که اسم خودمان را انسان میگذاریم.
مهدی فتحی / مدیر اخبار فرهنگیان
FarhangianNews1