حکایتی بسیار زیبا و خواندنی حکایت_مرگ_حضرت_موسی

حکایتی بسیار زیبا و خواندنی

حکایت_مرگ_حضرت_موسی

240 سال از عمر موسی(ع) می گذشت. روزی عزرائیل نزد او آمد و گفت: سلام بر تو ای هم سخن خدا! موسی جواب سلام او را داد و پرسید تو کیستی؟

او گفت من فرشته ی مرگم.

موسی(ع): برای چه به اینجا آمده ای؟

عزرائیل: آمده ام تا روحت را قبض کنم.

موسی(ع): روحم را از کجای بدنم خارج می سازی؟

عزرائیل: از دهانت....

موسی(ع): چرا از دهانم؟ با اینکه من با همین دهان با خدا گفتگو کرده ام؟!

عزرائیل: از دست هایت.

موسی(ع): چرا از دستهایم؟ با وجود اینکه تورات را با همین دستها گرفته ام؟!

عزرائیل: از پاهایت.

موسی(ع): چرا از پاهایم؟ با اینکه با همین پاها به کوه_طور برای مناجات با خدا رفته ام؟!

عزرائیل: از چشمهایت.

موسی(ع): چرا از چشمهایم؟ با اینکه همواره چشمهایم را به سوی_امید پروردگار می_دوختم؟!

عزرائیل: از گوشهایت.

موسی(ع): چرا از گوشهایم؟ با اینکه سخن خداوند متعال را با گوشهایم شنیدم؟!

خداوند به عزرائیل وحی کرد: روح موسی را قبض نکن تا هر وقت که خودش_بخواهد.

عزرائیل از آنجا رفت و موسی(ع) سالها زندگی کرد تا اینکه روزی یوشع بن نون را طلبید و وصیّتهای خود را به او نمود. سپس یک روز که تنها در کوه طور عبور می کرد، مردی را دید که مشغول کندن قبر است.نزد او رفت و گفت: آیا می خواهی تو را کمک کنم؟

او گفت: آری ؛ موسی(ع) او را کمک کرد. وقتی که کار کندن قبر تمام شد موسی(ع) وارد قبر شد و در میان آن خوابید تا ببیند اندازه ی لحد قبر درست است یا نه ؛ در همان لحظه خداوند پرده را از جلوی چشم موسی(ع) برداشت ، موسی(ع) مقام خود را در بهشت دید ، عرض کرد خدایا! روحم را به سویت ببر ؛ همان دم عزرائیل روح او را قبض کرد و همان قبر را مرقد موسی(ع) قرار داده و آن را پوشانید ؛ آن مرد قبر کن ، عزرائیل بود که به آن صورت درآمده بود ؛

در این وقت منادی حق در آسمان با صدای بلند گفت: موسی کلیم خدا مرد؛ چه کسی است که نمی_میرد؟...