شش سنت جهانی مغفول در ایران که از شدت بیتوجهی دارند عقدهای میشوند:
*جشن میمونها در تایلند* که یک مراسم بخوربخور برای نامبردگان است و کلی بهشان میچسبد. در صورت محدودیت در یافتن میمون، میتوان از سگ، گربه، یوز و سایر جانداران بومی استفاده کرد که فرهنگ غنی پارسی نیز همزمان تقویت شود.
*گریه یکماهه عروسها در چین* که بهجهت گریه مداوم عروس خانمهای ایرانی بخاطر «چرا مامانت اونجوری نگام کرد» یا «منظور خالهت از اون تیکهش، من بودم» خودش تقریبا در ایران برگزار میشود، یککمی طولانیتر!
*پرکردن دندان عروس و داماد در جزایر بالی* جدّی نگرفتن این سنت در ایران، میتواند زیر سر مافیای بیمههای تکمیلی باشد که سبب شده زوجین با دندانهای درب و داغان به خانه بخت بروند و رویشان نشود یک آآآآآ در روی هم بگویند و بنیانهای خانواده متزلزل شده است. این یوسف سلامی هم معلوم نیست سرش کجا گرم است...
*سوراخ کردن زبان در هند* که البته ولش کنید! چون باعث محدودیت در کلکل و زباندرازی آدم میشود و شدنی نیست.
*مراسم شکستن کاسه بشقاب قبل از عروسی در آلمان* این کشور رفاهزده بدبخت اینجوری سرمایهاش را تلف میکند. ما البته خودمان همزمان با ولنتاین «اگه خرس و خوک و شکلات یادش رفت، هرچی شکستنی دم دستته شوت کن توی صورتش آدم شه» داریم و نیازی به سنت آلمانیها نداریم. همچین غربزدهی ندیدبدید هم نیستیم.
*مراسم الکولاخو در اسپانیا* که مردان با پرش از روی چند نوزادِ چیدهشده در کنار هم، توانمندیهای خود و فاق شلوارشان را به اطلاع عموم میرسانند. و واقعا جایش خیلی خالی است.
ولنتاین
سمیرا قره داغی
طنزیمtanzym_ir