همسایه سایه ات به سرم مستدام باد لطفت همیشه زخم مرا التیام داد

همسایه سایه ات به سرم مستدام باد لطفت همیشه زخم مرا التیام داد

گاهی دلم یک جای دنج و بی صدا

گاهی دلم یک جای دنج و بی صدا

میخواد بگه حرف دلش سوی خدا

جایی شبیه حرمت امام رضا

بنشینم و زل بزنم به گنبد زرد طلا

من باشم و تو باشی و لطف خدا

حرف های بس نگفته ام بغض دلم کنم رها

تو را به جان مادرت نظر نما به سوی ما

منم گدای کوی تو اسیر درد و مبتلا

هادی لطفی پیربستی جمعه 5 بهمن 1397 ساعت 10:22

نظرات 0 + ارسال نظر

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.