آزارواذیت

آزارواذیت

حضرت رسول فرموده‌اند:

به تحقیق آن قدر که من در راه خداوند.عزوجل.اذیت شده‌ام دیگر هیچ احدی اذیت نشده است.

آزارواذیت بر دو قِسم است:

جسمانی،زبانی،

آزار جسمانی،زبانی :

مشرکان و کافران بر سر راه آن حضرت خار می گسترانیدند،

در موقع ادای نماز ،استهزاء میکردند،

در حال سجده برگردن مبارک آن حضرت شکمبه‌ی شتر می انداختند،چادر در گردن مبارک آن حضرت

انداخته به قدری محکم می مکشیدن و می فشردند که در گردن مبارک اثر زخم ظاهر می شد و وقتی که بیرون می رفت بچه های شرور گِرد آمده پشت سر آن حضرت به راه می افتادند و اذیت می کردند.

منبع:

منبع:البدایه‌والنهایه‌ ص۳۷جلد۳

امام ترمذی،ابن‌ماجه،امام احمدازحضرت‌انس(رضی‌الله‌عنه)

کتاب سیره‌النبی،

مسندامام‌احمد

صحیح بخاری