امام صادق (علیه السلام) فرمودند:

امام صادق (علیه السلام) فرمودند:

ان زین العابدین بکى على اءبیه اءربعین سنة، صائما نهاره، قائما لیله، فاذا حضر الافطار جاء غلامه بطعامه و شرابه فیضعه بین یدیه فیقول: کل یا مولاى، فیقول (علیه السلام): قتل ابن رسول الله (علیه السلام) جائعا، قتل ابن رسول الله (علیه السلام) عطشانا، فلا یزال یکرر ذلک و یبکى حتى یبل طعامه بدموعه، و یمزج شرابه بدموعه فلم یزل کذلک حتى لحق بالله عزوجل.

امام زین العابدین (علیه السلام) چهل سال براى پدر بزرگوارش گریه کرد، در حالى که روزش، روزه دار بود و شبش، شب زنده دارى مى کرد، هنگامى که وقت افطار مى شد غلامش غذا و نوشیدنى براى او مى آورد و جلویش مى گذاشت و مى گفت:

بخور، امام (علیه السلام) مى فرمودند: فرزند رسول خدا (علیه السلام) گرسنه و تشنه شهید شد این جمله را تکرار مى کرد و گریه سر مى داد تا اینکه غذایش با اشک چشمش مخلوط مى شد او هموار اینطور بود تا این که به جوار رحمت حق شتافت.

وسائل الشیعة، ۲، ۹۲۳.

دکتر محمدرضا احمدی

hastimbaronahdikebastim