عنایت ائمـہ بہ مجـالس روضـہ

عنایت ائمـہ بہ مجـالس روضـہ

ائمہ علیهم السلام بہ روضه خوان هایشـان عنایت دارند و به مجالسشان نظر رحمـت دارند

نقل می‌کند ڪه در قدیم یکی از زوّار برای زیارت حضرت حـُر از منزلش حرڪت می‌کند،

از شخصی می‌پرسد راه حـرم حضرت حـر از کدام طـرف است؟

جواب می‌دهد یڪ راه نزدیک دارد کہ از بین این نخلستـان می‌گذرد و یک راه دور ڪہ باید از این جاده بروی.

این شخص از نخلستان یعنی راه نزدیکـ رفت، او گفت خانه‌ای از دور دیدم که پیرزنی از آن خانـہ سـرش را بیرون می‌کـرد و دوباره به داخل منـزل می‌رفت.

وقتی نزدیڪ شدم گفت:

آقا شمـا بلد هستید روضه بخوانید؟

گفتم بله،

گفت: پس بفرمائید داخل

وارد منزل شدم ولی ڪسی غیر از پیرزن نبود من هم دل پیر زن را شکستم

به روی صندلی که برای من در نظر گرفته بود نشستم و روضه خواندم، ولی با کمال تعجب صدای گریه‌ی عده زیادی را می‌شنیدم.

بعد از تمام شدن روضه در موقع خروج از پیرزن پرسیدم: وقتی ڪه من وارد شدم و روضه می‌خواندم فقط شمـا بودید!

ولی صدای گریه‌ی عده زیادی را شنیدم، جریان چیست؟!

پیرزن گفت: من روضه ام را به دلیل اینکه کسی نمی‌آمد تعطیل ڪرده بودم بعد از مدتی در خواب از طرف اهل بیت به من گفته شد کـہ چرا روضه‌ات را تعطیل ڪـردی اگر هیچڪس هم نمی‌آید ما خودمـان می‌آئیم!!!

منبع:

ڪتاب بدیع_الحکمة حکمت۱۰

از مواعظ آیت الله مجتهدی تهرانی(ره)