فرازی از دعای عاشقانه امام ‌حسین(ع) در روز عرفه

فرازی از دعای عاشقانه امام ‌حسین(ع)

در روز عرفه

ای مولای من،

تویی که نعمت دادی،

تویی که احسان کردی،

تویی که به نیکی رفتار نمودی،

تویی که کرامت فرمودی،

تویی که فضیلت بخشیدی،

تویی که روزی عطا فرمودی،

تویی که کرم کردی،

تویی که توانمندم ساختی،

تویی که سرمایه ام دادی،

تویی که پناه دادی،

تویی که هدایت کردی،

تویی که از گناه بازداشتی

تویی که گناهان را پوشیدی

تویی که گناهان را بخشیدی،

تویی که عزت دادی ،

تویی که یاری رساندی ،

تویی که شفا بخشیدی ،

تویی که سلامتی دادی ،

خجسته و بلند مرتبه ای ای پروردگار من،

ستایش جاودانه از آن توست

و سپاس پیوسته تو را سزاست...

اما من ای خدایم ،

به خطاهایم معترفم ، پس بر من ببخشای !

منم که گناه کردم،

منم که خطا نمودم،

منم که نادانی کردم،

منم که به سوی گناه شتافتم،

منم که اشتباه کردم،

منم که به غیر تواعتماد کردم،

منم که در عین دانایی گناه کردم،

منم که وعده‌ها دادم،

منم که وفا ننمودم،

منم که پیمان شکستم،

منم که به جرم خود اقرار کردم...

بارالها، من بدان نعمات که مرا داده ای اذعان دارم،

به گناهانم اعتراف کرده و از آنها باز می گردم; تو نیز مرا بیامرز...

آمین