مختصری اززندگی نامه امام باقر(ع)

مختصری اززندگی نامه امام باقر(ع)

ابوجعفر، محمد بن علی الباقر، مشهور به محمد باقر امام پنجم شیعیان که آن‌ها از وی با عنوان امام محمد باقر یاد می‌کنند.

کنیه‌اش ابوجعفر و باقرالعلوم زادهٔ سوم صفر یا نخست رجب سال ۵۷ هجری در مدینه. پدرش ابومحمد علی بن الحسین زین العابدین (امام چهارم شیعه) و مادرش فاطمه بنت حسن بن علی است.

فرزندان آن حضرت

برای محمد باقر هفت فرزند یاد کرده‌اند، پنج پسر و دو دختر:

جعفر صادق(ع) امام ششم شیعیان

عبد الله بن محمد. او هم از ناحیه پدر و هم از ناحیه مادر با جعفر صادق متحد است. وی صاحب فضل و صلاح بوده که فردی از بنی امیه به او سم خورانید و او را کشتند

ابراهیم بن محمد، از ام حکیم.

عبید الله بن محمد، از ام حکیم.

علی بن محمد، ام ولد.

زینب بنت محمد، از ام ولد.

ام سلمه، از ام ولد.

برخی، تنها شش فرزند برای محمد باقر نام برده‌اند و بر این باورند که وی فرزندی به نام عبید الله نداشته‌است

گروهی دیگر گفته‌اند که دو دختر نداشته‌است،بلکه زینب و ام سلمه در حقیقت دو نام برای یک دختر است

شهادت

به گفته برخی منابع محمد باقر در ۷ Dhu al-Hijjahسال ۱۱۴ پس از هجرت در سن ۵۷ به دستور Hisham ibn Abd al-Malikدر Medina مسموم شد و درگذشت

آرامگاه

آرامگاه محمد باقر در شهر مدینه در قبرستان بقیع کنار سه امام دیگر شیعیان مدفون استآرامگاه او برخلاف بیشتر امامان شیعه هم اکنون گنبد و ضریح ندارد.