قال الامام علی - علیه السّلام -:
المؤمِنُ دائم الذِّکرِ، کَثیرُ الفکرِ عَلیَ النّعماءِ شاکِرٌ وَ فِی البلاءِ صابرٌ
انسان با ایمان دائماً مشغول به ذکر خداوند، بیشتر اوقات در حال تفکّر بر نعمتهای الهی، شاکر (بر نعمات) و در موقع بلاء و سختی نیز صبور و بردبار است.
«تصنیف غررالحکم، ص ۹۰، ح ۱۵۳۳»